ilk adımı erkeğin atmasıyla aynı kefeye koyulabilecek davranıştır. iki durumda da sonuç itibariyle karşı cins havalara girer, attığınız adıma da pişman eder. *
en doğru olanı.
bizler sapık bellendik hep, adem'den beri. adem'in çocuklarıyız biz. havva'ya dokuz doğurtan.
havva'lara ihtiyaç var. kezbanlar sıkıcı.
çok da anormal değildir. çoğumuz ilk adımı karşıdan beklediğimiz için kaybetmedik mi bişeleri. sırf kadın-erkek ilişkisi de değil. bi arkadaşımıza darıldığımızda da ilk adımı ondan bekledik.
kadın pas vermez, süründür, peşinden koşturur bla bla.. kadın bunu yapınca mı değerli olacak sizin gözünüzde? o zaman varsın olmasın. kadını geç bi insana değer böyle mi ölçülür?
bu işin kadını erkeği yok ki. nasıl peşinden koşuluyorsa kadınların, bunu hak eden erkekler de var. tabi gururu bi kenara bırakmadan olacak. yapışkan davranışlar olgun insan işi değildir her iki cinste de.
bence bi kadın sevdiği insanın peşinden gidebilmeli, hatta evlenme teklifi edebilmeli. bu onu hafif ya da değersiz kılmaz. istediğini almaktır bu. ki kendini bilen kadın bunun kendisini değersiz kılmayacağını bilir zaten.
hayat beklemiyor. o kadın sevdiği erkekle ilgili hayaller kurarken araya başkaları girip, o hayalleri başkası yaşayabilir. neden izin versin ki buna?
o yüzden zamanı geldiğinde, insan kendinden emin olduğunda duygularını diline dökmeli.
