Ne yapsındır, bu topraklarda bunu yapmaya mecburdur, zira bu topraklarda kadın olmak, ateşten gömlektir.
Duygusunun, attığı ilk adımın, hislerini paylaşan insan olmasının ceremesini çekeceğini bilir.
Zaman içinde ya da en ufak bir tatsızlıkta veyahut olası bir ayrılık durumunda, yüzüne tokat gibi çarpılacağını, aşağılanacağını, kınanacağını bilir.
Bu topraklarda kadın olmak zordur. Susmak en iyi koruma mekanizmasıdır.
Duygusunu yüreğine gömen, ağzı dili lal olan kadınların sorumlusu, " ahlak" kavramını mabadından anlayan ve ne yazık ki çoğunlukta olan hadsiz eril zihniyetidir.
Yaşanılmış bir hikaye anlatayım size. Uzun entry olacak, incici tayfa şimdiden siktirsin gitsin...
Uzun zamandır bir kızı aşırı beğeniyordum. Takıldığım mekanda çalışıyor. Mekanın işletmecisi ile falan konuşuyoruz kızı beğendiğim hakkında, geyik yapıyoruz. Bir gün o arkadaşın telefondan kızın instagramda 160 tane fotoğrafını beğendim. Çünkü profili kapalıydı ve bizim arkadaşın telefonu alıp bakmıştım.
Kız da haliyle hayırdır diye soruyor, bizimki de anlatıyor benim yaptığımı, beğendiğimi. Olabilir tanışabiliriz diyor kız. Oturup tanışıyoruz. Ben tanımak istediğimi söylüyorum, olur diyor. Her şey çok güzel.
Sonra arıyorum, mesaj yazıyorum. Ama hep ilk adım benden. Haftalarca böyle gitti. Baktım ki hanım kızımız kendini ağırdan satıyor, lütfediyorum havalarına girmiş. Onu anladığım an yazmayı, mesaj atmayı kesiyorum. Amk madem tamam tanışalım, olur dedin. O zaman bir yaklaşım göster. Naz yapıyor, çekiniyor dedik hep biz aradık, mesaj attık. Ama ne zaman mesajlara kısa ve geçiştirici cevaplar verdi o gün bitirdim kafamda. Bir daha da aramadım ve kapattım mevzuyu.
Yani ya istemiyorum deyin ya da istiyorsanız kasılmayın. Kasılan kızın da erkeğin de amına koyayım.
