Giderken de ilk adımı atar.
Başıma geldi oradan biliyorum.
Görmüş beğenmiş tanışmak istedi. Eyvallah dedik. Tanıştık sevgili olduk.
Sonra da çekti gitti.
Saçma sapan triplere girip de strateji peşinde koşmayan kızdır.
Neleri gördüm ben. Çocuğun gittiği mekanlara süslenip püslenip gidip de kendisine bakınca surat asıp kafa çevirenleri mi yoksa ortalıkta platonik dolaşıp da hoşlandığı kendisine yazınca siktir git demekten beter edeni mi, hadi bir şekilde konuşmaya başladılar en ufak bir durumda arıza çıkarıp bunun karşısındakini kendine bağlayacağına inananı mı?
Çirkin bir durumda olduklarını fark etmiyor çoğu.
Ama Ben seçilmem seçerim arkadaşlar. inanmazsanız kuşuma sorabilirsiniz.
Hoşlanırsam düzgünce ve korkmadan belirtirim.
içinizde kalırsa o kötü oluyor çünkü.
Şöyle bir düşündüm eski ilişkilerimde ilk adımı atan ben oldum hep. Bazen dert yanıyorum bile bile ateşe gitmişim, keşke şunun numarasını almasaydım, şunu öpmeseydim falan.
Benimdir. Bana gayet de normal geliyor. Sürekli birinden hoşlanan bir tip degilim. Her benden hoslananla oturup konuşmuyorum. Haliyle tanımak istediğim adami tanımak istediğimi belli ediyorum. Reddedildigim de olmuştur. Ama vakit değerli ay bugün bana baktı ay bugün şunu giyeyim de dikkatini çekeyim. Ay şu kitabı seviyor dur o kitapla bir hikaye atayim gibi ikiyüzlü yapmacık hareketlere girişecek vaktim yok. Sıfır sorun kafa rahat.
T:doğru yapan kizdir.
