Yazarların abilere ilk kez gittiklerinde yaşadıklarıdır. Kendi adıma yıllar yıllar önce orta 2 de iken yaşanmıştır. Abimiz bize geometri anlatmış , sonra da beraber dart oynamıştık. En sonda meyve suyu ve bisküvi ikram etmişti bize. Allah razı olsun kendisinden. Hala dua ederim o abime.
Çok heyecan verici bir tecrübedir. Eğer orta okul ya da lisede gittiyseniz tabi. Yoksa ilk olarak üniversitede giden biri için zaten orası abiler değildir. Cemaatcilerin evin diye adlandırılır.
5 ya da 6. siniftaydim tamamen arkadaslarimin zoruyla ilk ve son kez girdim o eve. kapiyi acan nur yuzlu (!) abimizin ayaklari da diger arkadaslarinin ki gibi ciplakti nedense. neyse efendim bize ne ciplak yerlerinden. oturdum bi kanepeye nur yuzlu abimizde oturdu eline aptal fikih kitaplarindan birini aldi ve ayni elln kolunu boynuma dolamak suretiyle basladi agiz kokusunu burnuma nufus ettirmeye. sagolsunlar hala kufrederim kendilerine.
