sanırım en güzeL hatırLanan aşktır.. çocukLuk dönemLerinde yaşanan aşktır.. yaşınız beLki de 6'dır.. o kadar çok beğenmişsinizdir hatun'u.. hatun'un babasına gidip "aLLah'ın emri ve peygamberin kavLiyLe" kızını biLe istemişsinizdir.. tabi baba sizin aptaL oLduğunuzu anLayıp suratınıza güLüp başınızı okşamıştır.. işte o zaman asıL "aşk"ın kavuşamama oLduğunu anLamışsınızdır.. şu yaşta biLe iLk aşkınızı yoLda gördüğünüz zaman içiniz hopLar.. o sadece size bir güLüş atar, aynı babası gibi..
muhtemelen asla ve asla unutulmayacak aşktır. yıllarda geçse, evlenseniz dahi, ilk aşkın çocuksuluğunun, saflığının ve ilk olmasının yerini hiç birşey tutamaz.
kim ne derse desin * bir erkeğin en zor atlattığı travmadır.
ilk aşk bir erkekle bir kadının en büyük düşmanıdır. geçmişte ilk aşkını yaşamış olan erkek bu aşkı bir aldatılma, anlamsız bir terkedilme, başkası için terkedilme vb. durumlar ile sona erdirdiyse yeni ilişkisi olan kadının işi zordur. kadın önce güven vermek zorundadır. erkek arkadaşı
-bütün kadınlar aldatır..
dediğinde nazikçe gülümseyebilmeli ve kendini savunmaya çalışmamalıdır mesela. ya da bazı ters davranışların eski sevgili ile yaşanmışlıkların sonucu olduğunu bilmelidir. hep alttan almalı, sakin olmalı ve aslında kadınların o kadar da kötü olmadığını gözüne sokmadan göstermelidir. ve en önemlisi bunların hiçbiri zoraki yapılamayacağından o kadın da o erkeği ilk aşkı olarak sevmelidir.
bununla da bitmez.. her ilişki evlilikle sonlanmadığına göre eğer erkeği kabuğundan çıkardıktan sonra ayrılık vakti gelirse gururunuzu yenip terkedilen olmak da fayda vardır. en azından böylece topluma yaralı bir kalp bırakacağınıza gururlu ve sevilmeyi anlayan bir kalp bırakırsınız..
cetin tekindor ile vahide gordum'un dokturdugu, adini bilmedigim 13 yasindaki kucuk oyuncunun da bazi bazi araya giren anlatimiyla izleyeni gozyaslarina bogdugu, hayatimda izledigim en guzel filmlerden biriydi.
''13 yasina yeni girmistim ve o yaz cocuklugumun son yaziydi... '' diye baslayarak zaten daha ilk dakikalardan insani beyninden vuruyor film. harika bir izmir kasabasi ve yaz ortami... insanin bir an once yaslanasi, kayitsiz bir sekilde raki-balik yapasi geliyor. bazen de bir daha geri gelmeyecek cocuklugunu ozluyor caresizce. ilk askini ariyor kalbi, bulamiyor, goz yaslari yalnizligina eslik ediyor...
unutulmazdır.her zaman aklınızın bir köşesini işgal eder ama kalbinizde büyük bir yeri çoktan parsellemiştir. atılmaz,uğraşmayın unutamazsınız.onu bir hastalık kabul edip, o dertle yaşamayı öğrenmek gereklidir.
(bkz: kendimden biliyorum)
bazen kabuk bağlamış bir yaradır, bazense derin bir yara izidir; her ikisi de aynıdır aslında kabukla oynarsınız yarayı canlandırırsınız, ya da yara izine bakar dalıp gidersiniz. unutulması imkansızdır, çevrenizde gördüğünüz herhangi birşey bir anda sizi seneler öncesine götürür.
herşeye bilimsel yaklaşan gazetelerin arka sayfalarından öğrendiklerini paylaşmayı seven kişilik ilk aşkında olayını çözmüş bitirmiştir. efendim ilk aşk kişinin bünyesinde en ağır uyuşturucudan bile daha cok bağımlılık yapan birşeymiş. yıllar sonra ilk aşkısı karşısına çıkan kişilerin evliliği bile çatırdayabiliyormuş. varsınmış çatırdasınmış.
ilkokuldur, karın ağrısıdır, diğer çocukların olduğunu unutmaktır..
tenefüslerde bahçede kim daha hızlı döndürüyor diye elele tutuşup deli gibi döndükten sonra, başın dönmesi geçmeden kahkaha atarak diğerlerine çarpa çarpa yürümeye çalışmaktır.
insanlar arasında türlü ayrımlar yapabiliriz zengin-fakir, solcu-sağcı mutlu-mutsuz falan diye ama galiba en keskin farklılık ilk aşkı karşılıksız olanlarla ilk aşkı karşılıklı olan arasındaki farktır şu dünyada. zira bu ilk karşılık ya da karşılıksızlık bambaşka biri yapar insanı.
her yaz gelişi heyecanla beklenir. balkonda adeta kamp kurulur odasının ışığının yandığını görmek için.o sizin pek farkınızda değildir... aradan yıllar geçer o artık yazında gelmez. sizin hayatınızda başkaları olmuştur.ama adı her geçtiğinde içinizden bir şeyler kayıp gider... şimdi nerde olduğu merak edilir, acaba iyi midir?
