mütemadiyen yaptığım bir eylem.. nasılsa ya ben aşık olduğumu hissetmeye başlayınca saçmalayacağım ve umursamaz bir tavırla bitireceğim, ya da benden ayrılma ihtimaline karşılık üzülmemek için bitireceğim yine.. ne bu? kısır döngü bu..
düşünürsün, ayrılığın acısı, o süreci yaşamak istemezsin.. egon zedelenmesin istersin.. belli etmessin aslında en çok ayrılmaktan korktuğunu. ama bilirsin ya biteceğini, işte koyarsın noktayı herşeyi içine gömerek. zordur be dostum.. ya da sadece ''egolar işte lanet olsun'' diyip geçiştirirsin.. kırılan egonmudur yoksa gururunmudur o ayrılınca ya da ilişkinin onun tarafından bitirileceğini hissedince. bilemiyorum ama zarar gelmesin istersin işte. pehheyy bre doldur ordan yeşil efe..
insanın zayıf egosuna beslemek adına sunup sunabileceği en kötü hayali yemlerden biridir. karşındaki insanı gittiği için değil de ilk önce o terkettiği için üzülecek kadar az seviyorsan zaten bi dur önce bu düşünce sistemini terket, yok zaten gidişine üzüleceksen de o iktidarsız egonu tamir et. cem adrian'ın da dediği gibi,
'gitmek yenilmek değil kazanmak da!
gitmek gitmektir işte..
hepsi bu.'
