risk olarak görmüşümdür, ya o anın soğuk rüzgarlarını dağıtmak ve ısınmak için hepsini toplu yakacaksın çevresinde ısınacaksın. yoksa bir kutu yaparsın sarar sarmalarsın öyyyle kalır atamazsın arkadaş.. ayrılık zor zanaat.
kendine hakim olamayıp ararım diye numarasını bile silersin ama ondan kalan ve maddi degeri 5 lira bile etmeyen o nesneleri atamazsın. atarsan, bilirsin ki o yaşanmışlıklar sonsuza dek silinip kaybolacak ve bir daha geri gelmeyecektir.
maddi değeri olan olmayan her şey iade edilir de gelen buketin aranjmanında olan, piyasada bulamayacağın, daha sonra meyvelik olarak kullandığın kocaman kupa geri verilemeyebilir.
Çocukluğunuzun en en en en kıymetli oyuncağı. Vakti zamanında her yerde o oyuncağı sırf siz Çocukluğunuzu hatırladığınız için bulmussa (ki fiyati en fazla 10 lira bi şeydir) atilmaz. Manevîyat tam anlamıyla budur.
Kendi aramizda taktigimiz söz yüzüklerinin benim olani, bana yazdigi iliskimize dair bir kitap, bana geldiginde kullandigi sampuan/sabun, resimler ve daha niceleri.
Esya olmasa da rüyalar ve anilar, atilamiyorlar/gitmiyorlar. Telefonda duran kullanilmayan numara, silinemiyor...
hediye verdiği kitap yada kendi kıyafetlerimin üzerinde kalmış olan onun saç telleri.Belki de en eskisi bana vermiş olduğu saç tokasıydı, üzerinden 5 yıl geçmesine rağmen hala mis gibi onun kullandığı şampuanın kokusu duruyor.
