Ayrılmak istemeyen çiftlerin uzatmaları oynaması durumudur. Olacak ya da olmuş bir işte değildir zaten. Bazen istisnai olarak gerçekleşse de, tarafların birbirlerini her gördüğünde geçmişi hatırlayıp kötüleşmesi moralinin bozulması durumudur.
Arkadaş kalmaya karar verilmişseler de tarafların birinin bir süre sonra yeni bir sevgilisinin olması durumunda artık vazgeçilecek durumdur.
genelde kızların olabileceğine inandığı durumdur ama bana göre neredeyse imkansızdır. tabi ki ilişkinin boyutu da önemli. üç beş günlük takıldığın biriyle görüşmeyi sürdürmek ya da sürdürmemek hiçbir şey ifade etmeyebilir ama evlilik aşamasında ayrılan insanlar için sürdürülmesi yersiz, anlamsız ve mümkün olmayan bir durum. sevdiğin insanla aslında ya hep ya hiç durumunu yaşarsın. ya sonuna kadar gidersin olmazsa da tamamen biter ortası yoktur. zira sevgili ve dost tamamen farklı kavramlar olup birbirlerinin yerini almaları sağlıklı değildir.
iliskide heyecanini kaybeden tarafin iyi kiz, iyi cocuk ama olmuyor iste eski heyecan kalmadi bari arkadaslik kalsin diye yapmaya calistigidir. boyle durumda en dogrusu yoklugunla sinamaktir. zira ozellikle surekli karsilastigin biriyse heyecanin kralini yasatir.
Arkadaş kalmaya çalışmak değil, açık kapı bırakmaya çalışmaktır. Yarın, öbürgün o kişinin kıymetini anladığında daha kolay ulaşabilmek için el altında bulundurmaktır. Çünkü bunu yapmaya çalışan kişi emin değildir ayrılmaktan ya da ayrılmak istediğinden. bi şekilde ayrıldılarsa da sonuç dediğim gibidir, ilerden dönmeyi kolaylaştırmak için.
-bu tamamen kişiyi hayatından çıkarmak istememekle alakalı bi durum yani sadece arkadaş kalmaya çalışmak deyip işin içinden çıkmak basit olur çok yüzeysel bakılmış olur..
her zaman terk eden değildir ''arkadaş kalalım'' diyen, yada her zaman kadın değildir bunu söyleyen..
ne diyor adam ''arkadaştan sevgili olur ama sevgiliden arkadaş olmaz''. bazen çok seven ve hala umut bekleyen bir taraf vardır içinde koparamadığı, söküp atamadığı bir his ondandır ''arkadaş kalmaya çalışması''.
durup düşündüğünde zor olacağı kesindir ve her bünye kaldıramaz. ama ne yapsın sevmiş bir kere tatlısına katlandığı gibi acısına da katlanacaktır. ne mi olur? fazla uzun sürmez zaman o arkadaşlığı içinde bitirir bir süre alışkanlık sonra takıntı ilerleyen safhada nefret uyandırır..
başlarda kabullenemez insanoğlu o kadar sevdiği insanın hayatına dışarıdan bakmayı, düşünsenize dün aynı yolda yürüdüğünüz insan, bugün o yolda karşılaşınca başını çeviriyor.düşüncesi bile ağır gelir insana.en azından bir merhaba kalsın istersiniz, sadece bir merhaba.tamamen kaybetmeyi, hiç olmamış gibi davranmayı almaz içiniz.
aradan zaman geçer, ''yahu ne saçma bir şeymiş bu.'' dersiniz.çünkü aslında başta kabul etmeseniz de (edemeseniz de) bu çok saçmadır.başlarda parlak bir fikir gibi görünse de er geç öyle olmadığını anlarsınız.
