Günümüzde yalnız yaşayan ve bir ilişkide olmak için hevesli görünmeyen herkes neredeyse otomatik olarak, gizlice hem acınası, hem de çok sorunlu olarak görülür. Hem yalnız hem de normal olmanın mümkün olmayacağı düşünülüyor. Bu kolektif bir faciaya neden oluyor, çünkü bu, başkasıyla yaşamak için içsel bir istek duymayan veya buna uygun olmadığını düşünen çok sayıda insanın tüm yıkıcı sonuçlarıyla birlikte evlilik yaşamına zorlandığı manasına geliyor.
Alternatifi karşısında yalnızlık eşit derecede saygındır. insanların tercihlerinde özgür olacağını ve dolayısıyla doğru nedenlerden dolayı, yani yalnız kalmaktan korktuğu için değil de karşısındakini gerçekten sevdiği için birlikte olduklarını garanti edebiliyor muyuz?
işte o nedenle yaşamanızı yalnız geçirmek için bir kaç iyi neden:
1. Çünkü romantik aşk tehlikeli bir illüzyondur.
Özel bir kişiye yaşam boyunca son derece aşık olmak olan romantik aşk fikrinin çok yeni, ihtiraslı ve gerçekten garip bir konsept olduğunu, en fazla 250 yaşında olduğunu anlamalıyız. Yakından bakıldığında, uzun sürelerde neredeyse herkesin can sıkıcı ve zor olduğu ortaya çıkar. Güzel romantik evlilik teorik olarak açıkça mümkündür fakat pratikte gerçekleşmesi son derece zordur. Bu da herhangi bir başarısızlığı çok daha az utanç verici hissettirmelidir.
2. Kimse -bir süre sonra- eşinin olağanüstü olduğunu düşünmez.
Aramızdan yalnız kalmayı tercih edenlerin romantik olmadığını düşünülmemelidir. (bana yapıştırılan yafta,evet) Aslında herkesten çok daha romantik olmaları mümkün (kesinlikle) çünkü vasat ilişkilerle son bulmaktan gerçekten kaçınması gerekenler aslında ateşli romantiklerdir: ilişkiler, aslında onlardan çok da fazla bir şey beklemeyen insanlar için çok daha uygundur.
3. ilişkide olabilmek için aklımız yeterince yerinde değil.
Nasıl seveceğini bilmek ve birisiyle birlikte yaşamak biraz olgunluğun göstergesi olmasına rağmen, işin sonunda buna psikolojik olarak yeterli olmayacağımızı bilmek -ki büyük bir çoğumuz zaten yeterli değildir- daha büyük bir olgunluğun göstergesidir. Diğerlerini (ve kendini) kişinin duygusal karmaşasının sonuçlarından kurtarmak için kenara çekilmek büyük ve nazik bir ruhun gerçek göstergesidir.
4. Yalnız olmak demek kendinizi diğerlerine yüklememektir.
Ne kadar zor ve tuhaf olduğunuzun sürekli hatırlatılmasından sizi azat eder. Size ayna tutacak kimse yoktur, kimse tuhaflıklarınızı kaydetmez ve sizi bunlar için sorumlu tutmaz. Eğer şanslıyanız kendinizi hoş görebilirsiniz ve kendi başınızaysanız belki kendinizi sevebilirsiniz bile.
5. ilişki aşkı bozar.
Cinsel olarak reddedilmek ve yalnız olmak bir ilişki içerisindekine göre yalnızken daha kabul edilir olabilir. ilişkisi olmayanların reddetmediği bir şey varsa o da umuttur. Tüm bunlar yalnız olmasının sorunsuz olduğu anlamına gelmez. Tabi her iki durumun da, çift olmanın ve yalnız olmanın kendince engelleri vardır. Birisinde yalnızlık, diğerinde bunalma, öfke ve hüsran..
Gerçek, ilişki durumumuz ne olursa olsun mutlu olmak konusunda çok da iyi olmadığımızdır.
Bu da ne bir çift olmak, ne de yalnız olmak konusunda acele etmememiz gerektiği anlamına gelir.
