ilk seferde arabayi yurutemeyeceginden korkmak gibidir. baslarda biraz zorlansan da frene ve gaza ne zaman basacagini ogrenince isler kolaylasir. gereksiz korkudur.
korkuyu içinde barındıran bünye "ha şimdi ayrılacak", "ahanda şimdi valla bitircek", "ulen yanlış bişey dedim ayrılcak benden" edalarıyla zaten ilişkinin içine etmiştir, ilişkide haliyle yürümez.
korkunun ecele faydası yoktur. zira yürümese bile, insan " en azından denedim. " diye düşünüp ilerde " ah keske. " deme pişmanlığından kendini alıkoyar.
