“bu ümmetin kutubları 12 kişidir. şu gördüğünüz âlemin burçları da 12’dir.” diye bir tanım girilse, bilgi’yi, ilmi, bilimi değil de bilginin kaynağını reddettiği için kabul etmeyecek bir sürü insan çıkabiliyor. kabul edilmemesi bir bilginin mahiyetini değiştirmese de, böylesi yaklaşımlar ilme karşı kör bir taassubun varolduğunu gösteriyor.
Hakkında malumat sahibi olmadığımız herhangi bir ilim, bilme, yani bilgi’nin, yani asıl muhtevasını bilmediğimiz ve hangi mevzuda, neye karşılık geldiği ve neden bahsedildiğini anlamadığımız bir mevzuda tarafgirlikle karşı olmak komiktir.
aynı hususa benzer bir bilgiyi eski yunan’dan paylaşalım:
“yunan tanrıları dünyayı olympos dağının üstündeki bulutların üstünden idare ederler. toplamda 12 tanrı bulunur. bu 12 sayısı hiç bozulmaz, bir tanrı eklenirse bir başkası bu listeden çıkar!”
evet, burada, “ilim” başlığı altındaki tanım şu:
görüldüğü üzere, bilmediğimiz bir bilgi’ye, ilme, kör bir taassubla, kuru tarafgirlikle yaklaşılmaz. ilim “bilme” demektir ve “bilgi” zaten “bilinmezden devşirilen”.
ilim yağmura benzer;zira yağmur gibi semadan inmiştir. Yağmur yeryüzünde ağaçlar ve çicekler ve meyveler yeşerttiği gibi, ilimde nuzül ettiği kalpte taat ve marifet yeşertir.
