Günümüz gençlerinden değilim ama çok eski olduğumda söylenemez ama şimdikilere baktığımda hiçbirinde sabrın zerresi yok. Aileler çocuklarına her şeyi o kadar hazır sunuyorlar ki, çocuklar karşılarındaki herkesinde öyle olmasını bekliyor. Her an her dakika her şeye erişebilme durumu, insanların ilişkilerini bir çırpıda tüketmelerine sebep oluyor.
Ayrıca medya da, iç çamaşırı değiştirir gibi sevgili ve eş değiştiren insanlarında olması, ilişkileri çok fazla olumsuz etkiliyor.
Sevgilimin olmaması. Şaka bi yana,iki tarafında birbirini sevdigini sanması,seni seviyorum diyerek kendilerini kandırmalarıdır. Hormon olm onlar,ne aşkı.
guvensizlik...
iliskide guvensizlik arkasindan kiskancligi arkasindan takibi arkasindan kavgalari arkasindan mutsuzlugu getirir. guvensizlik vars eger bir iliskide bilinki o iliski bir yerde mutlaka patlak verir. sabirlar tasar ve sonunda ayrilik lafi muhakkak agizdan cikar... ve boyle bir durumda gercek su ki o iliskiden hic bi cacik olmaz, olamaz...
yani bunun adı kıskançlık da değil, düpedüz hastalık.
bunu genelde hemcinslerim çok sık yapıyor.
örnekse; hatun kişisi "ben x yere gideceğim" diyor ve erkeğimiz aniden köpürüp erkekliğine (!) laf söyletmemek adına "hayır gidemezsin efendim, çabuk geri dön eve" çıkışını sergiliyor.
bu tip aşırı sahiplenme duygusu bence ilişkilerin en büyük problemidir.
bunu elbette kızlarımız da yapıyor ama erkeklerinki daha bir aşırı bana göre.
