2002 Dünya kupasında Yarı final yolumuzu açan goldür.
Meğer Hayatımızın en güzel zamanlarıymış.
Ülke olarak böylesine bir olup birbirimize sımsıkı sarıldığımız başka bir yaz mevsimi yok.
ilhan mansız'ın sihirli dokunuşundan sonra ülkece sokaklar da bayram yapıyorduk.
her dünya kupasında o golü konuşuruz. evet harika goldü. erkan bebek gibi oldu sanki. bebek kocaman herif olmuş bizimkiler hala depremin yıl dönümünde erkan bebek haberi yapıyorlar.
hem futbolumuz için güzel bir an hem de dünya kupası tarihi için unutulmaz bir enstantanedir. golden 5 dakika sonra her yer kırmızı beyaz coşkuya boyanmıştır.
ilhan'ın "ulan girerse galibiz, girmez ama ya bi de girerse, vurucam lan dur" diyerek vurduğu, bizleri şenol güneş vari bir şekilde sevinçten havalara zıplatmış olan efsane goldür.
çok çok zor bir vuruşla atılmış goldür. bir gol düşünün ki topun yatay yaptığı falso ve iniş noktası hesap edilerek sektikten sonra yine kalenin yeri hesap edilerek vurulsun ve bunlar yalnızca bir saniyede olsun.
şimdi izlediğimde bile hala tüylerimi diken diken eden goldür. ayrıca beni hayvan gibi bağırırken aynı anda salya sümük ağlatan, bir hafta sesimin kısılmasına neden olan goldür. keşke yine yaşasak öyle günler, sesim feda olsa.
