dün bi yazı yazdım. aldığım mesajın haddi hesabı yok. gerçekten çok tatlısınız ve hepinize bayılıyorum.
genel bir toparlamam gerekirse, benim gibi kürtleri sevmeyen insanların var olduğunu, aldığım artı oylardan ve tebrik mesajlarından anlıyorum. çok teşekkür ederim.
"ama biz çok sevimli insanlarız, tanısan seversin" tadanslı mesajlar da aldım, onların da zavallıca olduğunu düşündüm. ama beni eğlendirmeye yetti.
bir de... çoğunluk olarak, ilgi çekmek için yazdığımı bildiren mesajlar var. bunlar ortada olan kesim. ne türkçüyüm diyor, ne kürtçü. ayrıca, kürtçü ney lan?
benim ilgi çekmeye ihtiyacım yok. ilginizi çekmek istesem, "sevişmek istiyorum" yazarım. biliyoruz ki, böyle bir şey yazsam, götünüz düşer. ama bunu gibi basit taktiklere, farklı görünmeye, kendimi göstermeye çalışmıyor, bunu da samimiyetle söylüyorum.
kimse, nefret etmediği bir şey hakkında çıkıp da kolay kolay "ben bunu sevmiyorum!" diyemez. hele de böyle hassas bir konuda, takla atmaya korkar insan.
insanlığımdan şüphe eden varmış. ben bile ediyorum bundan. yineliyorum: kürtlerden nefret ediyorum. pis kokuyorlar ve konuşmayı bilmiyorlar. sırtımızda duran kambur her biri. bu nefret suçuysa, tamam. kabul. yine çaylak edileceksem, ona da kabul.
isterseniz 16 yaşımda olduğumu düşünün, isterseniz kadın kimliğinde yazan bir erkek olduğuma inanın. az önce öldürdüğüm sivrisinek kadar değeriniz yok. ben buyum.
peki, ben bu kadar değer vermezken size, ilginizi çekmeye çalıştığımı nasıl düşünürsünüz? ne yapacağım ilginizi çekip?
biraz zeka ve seks diliyorum sizler için. tek kurtuluşunuz o.
