kadınlar bunu hep yapar ya, nasıl yapıldığını hep merak etmiştim. çok enteresan bugün ben de yaptım. anlatıyorum.
bir kız vardı, baya sağlam yazıyordu. aslında haftalar önce tanışmıştık. o zaman epey flörtöz bir hali vardı, pek oralı olmamıştım. yani konuşuyordum ama mesafeli davranıyordum, onu tanımak için ekstra çaba sarf etmiyordum. vedalaşırken uzun uzun bakmıştı, bence o an bir şeyler beklemişti benden. ama o adımı atmadım. sonra birkaç kez daha karşılaştık, o aralar biraz soğuk yapıyordu. ben de aynı şekilde karşılık veriyordum. uzaktan selamlaşmadan öteye geçmiyorduk.
derken hafta başında bir gün kahve içiyordum, yanıma geldi. şaşırdım, hiç beklemiyordum. ilk ve tek konuşmamızın ve yani tanışmamızın üzerinden belki iki ay geçmişti. neyse, öyle havadan sudan konuştuk, bu sefer o kadar da ilgili görünmemişti. bence o kendi iç dünyasında meseleyi aştı ve sağlıklı bir ilişki kurabileceğımiz bir noktaya geldi. bugün de geldi yanıma bir kahve ısmarladı. bir iki saat sonra ben kahve ısmarladım, beni arkadaşlarına tanıttı. hem grupla hep beraber birlikte biraz vakit geçirdik, sohbet ettik, o da akademiyi bırakmış benim gibi. bırakmadan önce neler yaptığımızdan bahsettik. şehirde kısmen yabancı olduğum için bazı konularda yardımını istedim. iletişim tamamen arkadaşçaydı, beklentisizdi, mesafeliydi. bence firendzona attım ve o da bunu kabullendi. ilginç, ilk kez böylesini tecrübe ediyorum.
