üç yakın ve yaşlı akrabama farklı zamanlar içinde gece vakitlerinde telefonla konuştuğum sırada şaka niyetinde 'sen hepimizi gömersin toprağa ne kötü hissetmesi' lafını kullanmam ve konuştuğumuz gece içerisinde hepsinin vefat etmesi.
edit = şaka değil. ciddi bir entry. ilk ikisine tesadüf dedim ama dün konuştuğum dedemin sabah cenaze haberi gelmesi beni cidden şoke etti. bu lafı lügatımdan sildim bir daha kimseye söylemem.
olma ihtimalinin çok az olduğu, başına gelince "nayır nolamaz" dediğin tesadüflerdir.
yıllardır görmediğim, hayatta en nefret ettiğim, dahası o yıl içinde "artık birbirimizi gördüğümüzde saçma samimiyetsiz selamlaşma olaylarına girmeyelim, onu dahi istemiyorum inan" diye mesaj attığım kişiyle yedi saatlik bir yolculuğu yan yana geçirmek de bunlardan biri olmalı. o kadar firma, o kadar gün ve o kadar koltuk içinden yan yana düşmek?
Normal olmayan tesadüflerdir. sık olarak yaşanmamakla birlikte yaşandığı zamanlarda insanı hayretler içerisine düşürebilir.
Yıl 2002 askere gidiyorum, sevgilimi memlekette bırakmış düşmüşüm izmir yoluna. Yenifoça'da komando eğitimi alıp yüksek ihtimal doğuya gönderileceğim düşüncesi aklımda çalkalanırken; manisa - izmir arasında otobüs ve içeride çalan şarkının sözleri:
Ey sevda kuşanıp yollara düşen (sevgili ardımda ben yollarda)
Bilesin bu yollar dağlar dolanır (tam da o sırada dağların arasından geçiyorum)
Yare ulaşmadan düşersen eğer (Komando olacağım, vurulup düşmem an meselesi)
Yarına sesinin yankısı kalır (Televizyonlarda her gün şehit haberleri)
(Parça: Grup yorum-uğurlama)
o an çok garip hisler yaşadığımı halen hatırlarım. ilginç bir tesadüftü.
