iki gün önce yaşadığım iki olaydır. yoğunluktan yazmaya ancak fırsat bulabildim. istiklal de bir kaç işimi tamamladıktan sonra hemen demirörenin yanındaki sokaktan tarlabaşı durağına gitmek için yola düştüm. önümde biri kız biri erkek iki küçük çocuk yürüyordu. sokak çocukları şeklinde tabir edebileceğimiz kılık kıyafetleri vardı. sonra film sahnelerinde beliren bir hal aldı. iki çocuk tam el ele tutuşacakken arkalarından iki adam koşmaya başladı çocuklar ne olduğunu anlamadan çocuklardan erkek olanı çığlık atmaya başladı. o an olduğum yerde çakılıp kaldım. kız çocuğu bir kadına doğru koşmaya başladı. kadının tepesine bir adam geldi , ayağı ile itip arapça konuşmaya başladı . arapça dediysemde sadece "yallah yallah" kısmı diğer söyledikleri türkçeydi. kadın adamdan farklı bir dilde hem ağlıyor hem de oturduğu yerden kalkmıyordu. sivil polisler sokaklarda dilenen suriyeli mültecileri bu şekilde topluyormuş meğer.
azcık ileride biralarını yudumlayan gençler, tavuk döner kuyruğuna girmiş adamlar da onları izliyordu tıpkı boş boş orda duran , gözlerinden yaşlar süzülen ben gibi. anca öyle üzülelim başka bir şey yapmayalım .
bu olayın etkisi ile gözü yaşlı , amk cocukları diye isyan edip yoluma devam ederken , tarlabaşı durağına geldim. burda otobüs bekleyen 19-20 yaşlarında iki suriyeli genç ellerinde kağıt ile otobüsü bekliyorlar. sonra yanımdaki adama sordular adam gelen otobüsü gösterdi, buna binin dedi, fakat çocuklar kağıdı kontrol edince tutarsızlık olduğunu anlayınca yarım yamalak türkçe ile "yok yok " dediler. adam yanlış yazmışlar size ters yazmışlar diyip çocukları ikna etmeye çalışırken otobüs gitti adam da onlara gülüp gitti.
benim hala otobüs gelmemişti , çocuklarda yanımda bekliyordu. sonra ben " hangi otobüsü bekliyorsunuz diyip , azcıkda tedirgin bir şekilde yanlarına gittim. çocuk direk kağıdı uzattı, yazan hatta hemen telden baktım , otobüs eminönü otobüsü taksimden kalkmıyormuş meğer. sonra çocuğa durumu anlattım, telefondaki yazıyı da büyütüp gösterdim. öyle yüzüme bakıp kaldılar, o an biraz tedirgin oldum , sonra biri ileriye gidip ağlamaya başladı. oturup çocuk gibi hüngür hüngür ağladı. nedenini anlamadım ama içinde bulunduğu durumdan gerilmiş olmalıydı. sakinleştirmek istedim ama ona da cesaret edemedim, bilmiyorum korktum. iki olay arka arkaya gelince benim de duygularım iflas etti galiba. sonra otobüsüm geldi onları da aldım yanıma yusufpaşadaki durakta indirdim bende onlar beraber indim. en sonunda otobüslerine bindirdim.
hayatın kimlere nasıl oyun oynayacağını bilemeyiz. otobüste biraz konuştuk çocuklarla onlarda savaştan kaçıp gelmişler. esenyurt'ta uzaktan akrabaları varmış onların yanına gelmişler. türkiye'de oldukları için hem şükrediyorlar hemde isyan ediyorlar.
not: biraz uzun oldu kusura bakmayın ama beni derinden etkileyen bir olaylardı.
Ankara Sulh Cezaya verilen bir dilekçe. Saygılarımla size açiklama özgürlügümü kullanarak bazi seyleri bildirmek istiyorum. Umarım bu durumu en kısa zamanda açıklığa kavuşturursunuz. Su günlerde askerliğe çağırılacağım. Yasım 24 ve 44 yasında bir dul bayanla evlendim, kendisinin de bir kızı var 25 yasında. Babam ise bu bahsetmis oldugum kizi ile evlendi. BöylelikleBabam, karimin kizi ile evlendigi icin damadim olmus oldu. Bunun üzerinekizim da üvey annem olmus oldu babamla evlendigi icin. Hanimimin ve benim gecen sene bir oglumuz oldu. Oglum hanimimin kizininerkek kardesi oldu, ayni zamanda Babamin da enistesi. Birde üveyannemin erkek kardesi oldugu icin dayi oldu. Anliyacaginiz benim oglum benim dayimoldu. Babamin esi sene sonunda dünyaya bir erkek cocugu getirdi. O babamin oglu oldugu icin benimde erkek kardesim, vede kizimin oglu oldugu icin detorunum. Yani ben torunumun erkek kardesiyim. Ayrica bir Annenin evladinin babasi esi olduguna göre bende Esimin Kizinin babasiyim vede kizimin erkek cocugunun erkek kardesiyim. Kisacasi kendimin büyükbabasiyim. Sayin Savci bey sizden ricam beni Askerlik görevimden azl etmenizdir,sizde biliyorsunuz ki kanunlarimizda Baba, Ogul ve Torun ayni zamandaaskerlik yapamazlar. Saygilarimla. Not: Psikolojik rahatsizliklardan ve (!)ailedeki dengesizliklerden dolayi bu genc adam askerlikten men edilmistir. (Dosyasina bu sekilde islenmis) * tamamen gerçektir.insanı gülsem mi ağlasam mı moduna sokan karmakarışık bi durumdur.
Hindistan'da 2 yavru köpek kuyuya düşer. Anneleri kuyunun başında havlayarak yardım ister. 48 saat kuyuda kalan yavrular annenin yardım çağrısı ile farkedilir. Lakin farkedilen inanılmaz başka bir olay ise kuyunun dibinde yavruların başında Kral Kobra yılanının olmasıdır. Yılan yavruların kuyunun emniyetli tarafında boğulmalarını önlemek üzere nöbet tutmuştur. Bu süre zarfında da onlara en ufak bir zarar vermemiştir. Yardımın gelmesiyle birlikte de usulce kuyunun diğer dibine geçip onlar çıkarılana kadar kimseye de birşey yapmamıştır. Ormancılar da onu usulce çıkardıktan sonra ormana geri dönmüştür.
En ölümcül hayvanların bile bizlerden daha fazla birlikte yaşama/varolmaya saygısı ve empatisi bulunmaktadır. Zihinlerimizin peşinde koşan bizler onların hep bir adım gerisindeyiz.
birinci ağızdan bir hikayeyi dikkatlerinize arz etmek istiyorum yüksek müsaadelerinizle.
bizim galeriye gelip giden gençlerden birinin arkadaşı geldi dün. asteğmen olarak askerlik vazifesini ifa edip yakın zamanda intikal etmiş yaşadığım şehre.
askerlikten açıldı doğal olarak konu. 4-5 erkek birlikteyken (not: birlikte ifadesiyle cinselli münasebet kastedilmemiştir) konu askerliğe gelirse muhabbet asla bitmez.
neyse askerden yeni gelmiş genç arkadaş boğazını temizleyerek askerlik süresinde başına gelen en ilginç olayı anlattı;
abiler yanıyoruz. eskişehirdeyiz, rütbeliyiz evde kalıyoruz ama yok düşüremiyoruz. niyeti bozduk ve çarşıda dolaşmaya başladık. 2 hanıma takıldık, yazdık ama yok.
ümitsiz şekilde eve geldik ve bir arkadaşı aradık. iki tane hatun ayarlayıp gönderdi. ben odada oturuyorum, çalan kapıyı açmağa ev arkadaşım gitti. "aaa bizim sapık" diye bir ses geldi.
takıldığımız hanımlar meğer bize gelen eskort kızlarmış.
şaşkınlık içinde kaldım efendim. siz de şaşırasınız diye paylaşmağa çalıştım.
isviçreli Cece Leclere, tıp adamlarınca "megavizyon" diye adlandırılan çok üstün bir görme yeteneğine sahipti. Kumaşların,kalın astarlı zarfların, perdelerin, hatta bazen tuğla duvarların arkasını bile görebiliyordu. Ancak insanlar kendisini hasta ediyordu,çünkü insanların iç organlarını görmek onu tiksindiriyordu.
büfeyi aradım, büfeci telefonu açtı, kendisine "karın seni aldatıyor" dedim, kimsin diye hiddetlenerek sordu... cevaben bi dost diyecektim, yanlışlıkla bi tost dedim, kaşarlı mı olsun ağabey dedi... kapattım telefonu.
