yosma. benim kedim. daha doğrusu babamın kedisi. babam öldü, benim kedim oldu. babamın adı osman. yıllar önce babamın saz çalan bir arkadaşı vardı. ben 5 yaşımda falandım. o amca "sallan yosmanın kızı" türküsünü beni oynatmak için "sallan osman'ın kızı" diye söylerdi, ben de 5 yaşımın olanca masumiyetiyle oynardım. bu kedi babamın kedisiydi. yani osman'ın kızıydı. ben bir zamanlar babamın arkadaşının yaptığı yosma-osman benzetmesini tersine çevirip osman-yosma yaptım, kediye osman'ın kızı demektense yosma demeyi seçtim.
yosma dün doğurdu. üç tane. iki koyu renkli kız, bir açık renkli erkek. biraz önce ona yumurta verip geldim, bu başlığı gördüm, yazdım. bitti.
yazlığımızın kedisiydi. en büyük özelliği kaşar peynirine olan tutkusuydu. herkes bu özelliğini bilirdi. kapısının önüne gittiği herkes ufak bir tabağa kaşar peyniri koyup beslerdi bu dünya tatlısı yaratığı. sonra veterinere bile götürmeye tenezzül etmeyen başka bir yaratık tarafından ezilip öldürüldü. kaşar peynirinden soğuma sebebiydi.
