Her gün okul çıkışında sigara içmek için girdiğimiz sokaktaydı. Ama o gün ilk defa farketmiştim.
Arkadaşlarla yolun kenarındaki duvara yaslanmış sigara içiyorduk.
Her şey normaldi, her okul çıkışında olduğu gibiydi. Yine sınıf takımının futbol maçlarından, hangi kızın kime yazdığından, ertesi günh okulda ne fırlamalıklar yapacağımızdan falan bahsediyorduk. Yani normal liseli muhabbetleriydi. Her şey normaldi, taa ki kafamı kaldırıp yolun karşısındaki apartmanın giriş kapısının üzerindeki mermer levha üzerinde yazan apartman ismini görene kadar.
inanamadım, bir daha bir daha baktım. Yine baktım. Ama doğruydu. Normal 5 katlı bir apartmanın ismiydi bu. Yıkıldım. Gücüm tükendi. Adeta kriptonitin süpermene yaptığı gibi bir etki oluştu. Diz çöktüm. Kahroldum. Defteri, ceketi, sigarayı atıp kaçtım oradan. Yıllarca dağ bayır dolaştım durdum. Apatmanın sahibinin o ismi apartmana verme sebebini düşündüm hep. Bunu düşünürken hayatın anlamını buldum, nirvanaya ulaştım, uçtuğumu gördüler, iyi satte olsunlar geldi, arada geliyorlar hala. Çiçekle, böcekle haşır neşir oldum. Aştım. Ama bir apartmana o ismin verilmesini hala çözemedim.
"bismillahirrahmanirrahim" çocukluğum boyunca besmeleyi apartman ismi olarak kullanıyorlar sanmışım ya la. altına minicik haydar apt. yazarsan suç benim değildir aga.
