Karnım ağrıyor, midem bulanıyor diye 3 yıl boyunca hastaneye gittim. Sonuçlarımda herhangi bir şey yoktu fakat ağrım vardı hep. Doktor beni hastaneye yatıracağını söyleyince iyileştim. Psikolojik hastalıkmış meğersem.
Yakın bir arkadaşım acil doktoru. Bir gün bir amca, gece saatlerinde yanında genç bir erkek ve kadınla acile gelmiş. Hemşireler, uzman olmayan doktorlar falan şikayeti sormuşlar, amca inatla uzman doktoru istemiş. Arkadaşım da onca stresin, kan revan vakanın içerisinde inatla çağrıldığı için gitmiş, sormuş "buyrun nedir şikayetiniz? Diye. Amca bizimkinin kulağına eğilip şöyle demiş :
"bunları yeni everdik. 2 gün gerdek oldu hala o işi yapamadılar"
Benim doktor arkadaş da :
"amca çok mu acil sevişmeleri gerekiyor?" demiş.
Arkadaşa dava açtı bunlar ama kaybettiler tabi. Ya daha neler neler. Acil doktorlarının işi çok zor.
Anlaşılan o ki genelde psikolojik vakalar acil servisleri meşgul ediyor. Ben bi yerime - ciddi olmadığı müddetçe - birşey olsa, gecenin köründe üşenirim gitmem, millet "saçlarımın dibi acıyor", "sırtıma yetişemediğimden krem süremiyorum" v. S. Ne manyaklık varsa kalkıp gidiyor arkadaş!
