bizim adet baya ilginç.
şimdi yengem vefat ettiğinde, cenaze memlekete defnedilecekti. neyse gittik memlekete. tabi ben hala çaktırmadan ağlıyorum falan, kolay değil yıllarca annelik yapmış bana. neyse içimde de bir merak var ilk kez cenazeye katılıcam, gerçekten ilk kez. neyse yıkandı falan, tabuta konuldu, filmlerdeki gibi mezarlığa gidilecek diye bekliyorum. tam tersi yöne gidilmeye başladı. bir bildikleri vardır diye sustum sustum sonra dayanamadım, önde giden dayıma ilişip, ''nereye gidiyoruz ?'' diye sordum. ''Adet böyle'' dedi, zaten acısı başından aşkın benle mi uğraşacak adam, hala keşke sormasaydım derim. neyse efendim tabut tüm köy içinde dolaştırıldı ama bildiğiniz gibi değil, resmen labirent gibi aynı yerde bile gidip geldiğimiz oldu, yarım saate yakın. en sonunda defnettik. sonradan bana söylediklerine göre bu adetin mantığı ''ruhu evini unutsun, geri dönemesin, kafası karışsın evin yolunu bulamazsın da yaşayanları rahatsız etmesin'' diyeymiş. bazen adetler gerçekten saçma oluyor, arkadaş böyle bir şey nerede var mk ? saçmalığa bak zaten islam inancına göre böyle bir şey mümkün değil. büyük ihtimalle türklere şaman inancından kalan bir şey bu ama uygulanması çok ama çok saçma bir şey.
bir de ilginci şu. neyse cenazeyi tabutla eve getirdiler, tabutu açtılar (ciddiyim), yüzü açık şekilde herkes çember oluşturdu dua falan edildi. her yerde böyle mi bilmiyorum ama bu da bana çok ilginç geldi.
