akköprü metrosunda lafazan, konuşmayı çok seven, sıcakkanlı, yaşlı bir amca. oturuyor, sigara içiyor bir yandan da çevresindekilere laf yetiştiriyor.
derken arkadaşları ters istikametteki trene binip gidiyor.
amca beni görünce ben de nasibimi alıyorum.
-nasılsın genç? dersler nasıl?
-eh idare eder. noolsun işte.
amcanın ard arda sorduğu sorulara kem küm cevap vermeye çalışırken 30'lu yaşlarında olduğu anlaşılan genç bir adam yanımızdaki banka oturdu. amca onunla da konuşmak istiyor belli ki. genç adam amcanın bu yaklaşımını farkedince cep telefonunu çıkarıp
kurcalamaya başladı birden. amca da meşgul olduğunu düşünüp benimle konuşmaya devam etti.
işte tam o an cep telefonunun bir iletişim aracı değil yeri geldiğinde insanlardan kaçmak için bir sığınak olduğunu düşündüm. düşünsenize sadece telefonunuzdaki kayıtlı numaralarala konuşuyorsunuz. yeni insanlarla tanışma imkanı vermiyor size. hatta sosyalleşmenizi bile engelliyor. böyle bir aletin iletişim aracı kategorisinde yeralması ironik geldi o gün bana. bilmem siz nasıl yaklaşırsınız...
bence de telefon gereksiz amaçlar içinde kullanılıo... müzik dinlemek kamerasını kullanmak gibi özellikler mp4'te de var, isteyen bu sebepler için mp4 kullanabilir, telefonda bu özellikleri aramamak lazım. oyun konusunda da telefon oyuncak değildir. arar konuşursun ya da mesajlaşırsın... bazen de insanlardan kaçarsın... gerek yok belki ama ne yalan söyliyim bn de görmek istemediğim insanları farkedince elimi telefona uzatıorm. ama bunu hiçbir zaman yeni tanışacağım insanlar için kullanmadım. sadece tanıyıp da görmek istemediğim insanlar için kullandım...
