ilber ortaylı abimizin, orhan pamuk' a yaptığı eleştiri sonucu aklıma gelen tenkit türü.
önce o paragrafı koyayım ki daha iyi anlaşılsın:
Kaleme aldığı bir eserde şöyle bir ifâde geçiyor: imam ikindi namazı saatinde caminin balkonuna çıkarak ikindi ezanını okudu. Bu toplumun gerçeklerini, inançlarını bilen her insan bilir ki, bir kere namazın saati olmaz, vakti olur. Saat ayrı, vakit ayrı bir kavramdır. Câmilerde balkon yoktur, minârenin şerefesi vardır. Ezanı da imam okumaz, müezzin okur, o da şerefeye çıkmaz, içeriden okur. Bu örnekle de sâbittir ki kişiler kendi içinden çıktıkları toplumu bilmeden bir şeyler yapmaya çalıştıklarında doğru şeyler yapmazlar, yapamazlar
evet ben başlatıyorum şimdi ortaylı türü tenkiti, b kişisi başka bir şahıs;
b: ilber abi, dilber gelmeden nereye gidiyorsun?
ilber ortaylı: bak şimdi koçum, öncelikle ben senin abin değil baban yaşındayım- bu bir.
ikincisi dilber gelmez kolay kolay sende bu tip varken. ve de sen bir şerefsizsin. kalk yürü git! bu da üç.
- ilber bey, turgut nereden koşuyor?
i. o. : - şimdi çocuğum, öncelikle turgut nereye koşuyor olmalı soru. bu bir. ikincisi emin' e bakma sen (bkz: yalçın nereden koşuyor) da yalçın ı da koşturdu o, özalıda. üçüncüsü, kalk bana bir çay koy, hade!
