Uludag üniversitesine baglı olan ancak kampüsün dısında Fethiye mahallesinde bulunan 1975 yılında kurulan su anda yaklasık 80 ögretim üyesi ve asistanla eğitim vermekte olan güzel bir fakültedir ayrıca akreditasyon calısmalarında cok büyük bütçeler kullanan Tıp Fak.'den daha basarılı bir konumdadır.
islamı hristiyanlaştırıp Bugünkü dinler arası diyalog'a zemin hazırlamak isteyenler tarafından islam enstitülerinden devşirilmiş fakültelerdir. (evet 80 darbesi Fetocular ve ılımlı islam için altın çağın başlangıcı olmuştur)
islam alimi, din adamı yetiştirmez genel manada ibrahimi dinler adamı yetiştirir.
adam gibi islam alimi yetiştirseydi bugün hurafeler peşinde koşan Tarikatçı, fetocu tayfaya dur diyecek birileri çıkardı. buradan çıkanların birçoğu tam aksi bu hristiyan uşaklarını desteklemektedir.
matıken sorgulanmaması gereken dinin eğitimi verildiğine göre yapılan şey bilim değildir. yani ilahiyat fakülteleri söz konusu olduğunda var olanı onaylarsınız, neden sorusunu soramazsınız. böyle bir fakültedir işte.
türkiye'de müslümanlar çoğunlukla ilahiyatta okuduklarından, mevcut sistem tarafından, müslümanların halkı etkileyip, islami düşüncenin ihyası için mücadele edememesi için ana kampüs dışına kurulan fakültedir. ancak şimdi ise, ana kampüse alınması gündemdedir. zira artık ilahiyat mevcut sistem tarafından tehlike oluşturmamaktadır. çünkü eski ilahiyatçılar kalmamıştır. şimdikiler ilahi, 'yat' gitsin olmuştur. (bkz: ılımlı islam kurbanları)
kızların erkeklerle, erkeklerin kızlarla bünyesinde konuşmadığı fakülte. üniversitenin en temiz yüzlü abileri ablaları bu bölümdedir. yüzlerinde florasan var mübarek.
üniversitelerde bulunması mantık dışı olan fakültedir. üniversitede işler makale ile yürür ve makale de kanıt gerektirir. metafizik alanında siz neyi nasıl ispat eder ve makale yazarsınız? bir de üzerine prof. unvanı alırsınız hayretler içerisindeyim! **
Süleyman Derin Hocanın Küre Yayınları'ndan çıkan ingiliz Oryantalizmi ve Tasavvuf adlı kitabı ilimlere dil öğrenilerek nüfuz edilmesinin ne kadar önemli ve gerekli olduğu hakkında çarpıcı bilgiler aktarmakta okuyucuya. Bir ilim, medeniyet veya din hakkında bilgi sahibi olmak için evvela malumat sahibi olmak istediğiniz alanın dilini tam olarak öğrenmeniz gerektiği hususiyeti oryantalistlerin hayat hikâyeleri bağlamında ders alınması gereken mahiyette önümüze sunulmuş bu kitapta. Aynı zamanda inceledikleri alanlarda söz sahibi olabilmek için söz konusu oryantalistlerin muazzam çalışma azimlerini ve bitmek tükenmek bilmez enerjilerini bizlere canlı olarak gösteriyor kitap. Doğuyu ve özellikle islamı öğrenmek amacıyla kimi seyyah, kimi asker, kimi diplomat kimi de akademisyen ingiliz oryantalistlerin gösterdikleri insanüstü çabaları okudukça tembelliğimize hayıflandım açıkçası.
Kitapta bahsi geçen oryantalistlerin büyük çoğunluğu Arapçayı ve Farsçayı neredeyse anadilleri kadar iyi öğreniyorlar. Hatta birçoğu bu dillerin kendi ülkelerinde öğrenilebilmesi için gramer kitapları ve sözlükler bile yazıyor. Bu dillerde şiir yazabilecek kadar uzmanlaşmış olan yabancıları okudukça hayretiniz bir kat daha artıyor. Kendi dışındaki bir kültürü, medeniyeti öğrenebilmek için dilin ne kadar da önemli olduğunun en somut örnekleri aslında bu şahıslar.
Süleyman Hoca kitabın sonlarında tasavvuftaki Hinduizm ve Budizm etkilerinin tam olarak öğrenilebilmesi için bu alandaki bilim insanlarımızın Sanskritçe öğrenmesi gerektiğini söylüyor. Böyle bir etkinin varlığını, bu varlığın derecesini yabancı kaynaklardan, onların spekülatif ve çoğu zaman yanlı ve amaçlı düşüncelerinden öğrenmek yerine, bizlerin kaynaklara doğrudan bakabilmemiz gerektiğini ve bu sebeple Sanskritçe öğrenmenin önemli bir husus olduğunu vurgulamakta Süleyman Hoca. Süleyman Hoca'nın bu tavsiyesine yüzde yüz katılmakla birlikte bunun bir o kadar ütopik ve hayalci bir talep olduğunu ifade etmek isterim. Zira Türkiyenin dil öğrenme hususunda içinde bulunduğu trajik haline biraz yakından baktığımızda Sanskritçe'yi bir tarafa bırakın, Arapça ve ingilizce gibi en asli dillerdeki vukufiyetsizliğimiz bile tez konusu olmayı çoktan hak etmiş bir aşamaya gelmiş durumda. Mısırlı Arap bir hoca ile Arapça konuşamayan ilahiyat Fakültesinde profesör titrine sahip bir zat ile karşılaştığımda ağzımdan gayrı ihtiyari dökülen ilk kelime eyvah olmuştu. Eğer ilahiyat Fakültesinde bir profesör Arapça ve Farsçayı hem okuma hem konuşma bağlamında en az anadili kadar iyi bilmiyorsa aynı fakültede bir öğrencinin Hucvirinin Keşfül Mahcubunu hangi dilde yazdığını bilmemesine şaşırmak ve bunu kınamak sadece safdillikle açıklanabilir.
Eskiden öğrenciler açıkta kalmamak için bazı mühendislikleri yazardı. ( Mühendis arkadaşlar alınmasın. ) Şimdi ise boşta kalmamak için ilahiyat bölümünü yazıyorlar.
not: Eğitimci olduğumuz için biliyoruz.
Ben buradan bir suru arkadaş tanıyorum ve normalde bunların amacı dini tebliğ edip emirlerini yasaklarını bildirmek olduğu halde kendileri uymaz bize söylerler sonrada başkalarını düzeltmek için önce kendinizi duzeltiniz sözünü ezberlerler kusura bakmayın da ben mühendislik noktasında siz dini ve ahlaki anlamda başkaları kendi alanında topluma rol model olacak olmalı olamıyorsan o sorumluluğu taşımayacaksın. Aile zoruyla bile gidenler duydum.
Burası hayat tarzı olmalı örnek model olmalı
Sen miskin pişkin vizeden finale çalışıp bir sözler köşkü gençleri kadar namazı sevdiremiyorsan mezun olduğunda orayı şimdiden birak okuma o sorumluluğa girme . Git ticaret yap ahlaklı. Bir tacir ol .
Birde Buradaki hocaların bazıları kendini yuksek görür birçok hadisi inkar eder
Ulan imam-ı azam ebu hanife hazretleri bir ağacın meyvesini yeyip bahçe sahibine hakkini helal etmesi için 7 yıl hizmetçilik yapmış sen kimsin it oğlu it.
Gereksizdir kapatılması ve kapsamli olmasa da hem ameli hem itikadı noktada sağlam medreseler açılması gerekir yada fen fakültelerinin içinde sindirilip daha ahlaklı ilim adamları çıkarılmalı bu memlekette .
