kız sesli mübarekleri dinleyip onların cebini daha da doldurmak. (ilahide bi tizimsiz kız sesi popülaritesi mevcut) esans artı ayak kokusunun harmanını böbreklerin çürüyene dek içine çekmek ve rahatlamak gibi. arabadayım. yollarına yolarınaaaa diye bi adam ağlıyor. amına koyim ferdi tayfur söyleyince 'ağlıyo abi dinlemem onu' diyen sözümona sakallılar niye ilahi dinliyosunuz lan? gözümün önüne 1 saniyede açan güller geliyor, tesadüf olamaz diyorum. bi başkayım bu gece.
dinlenen günümüz ilahileriyse kulağa eziyettir. ne sözlerinde derin manalar var, ne bestelerinde sanat değeri, ne de okuyanlarda dinlenmeye değer bir ses.
üstelik bazılarının sözleri elfaz-ı küfür niteliğindedir.
velhasıl hödük çomarların beğeni seviyelerine hitap ederler.
dediklerim osmanlı döneminden kalan ilahiler için elbette geçerli değildir.
mesela, ilahi sınıfına girer mi emin değilim ama ıtri'nin (bkz: salat ı ümmiye tekbiri)'nin hayranıyımdır.
bundan yıllar önce, on iki on üç yıl kadar, çok dindar takılırdım namaz kılar dualar okur canım içimde sıkıştığı zaman da ilahi dinlerdim. ama bu ilahiler ramazan ayındaki programlarda çıkan ya da analarımızın dinlediği ilahiler gibi değildi, nefesli çalgıların ruha dinginlik vereceğini zannedebileceğimiz türden. sonra birden latince bi ilahi açılıverdi bi farklı geldi gözlerim açıldı resmen. neymiş diye kurcaladım biraz ve bi tık içsel nedenlerle başımı belaya soktum sokar çünkü. sonra sonra namazı bıraktım, okumayı bıraktım, şimdilerde dua bile etmiyorum. et et nereye kadar amk ne olacaksa olsun diyorum zaten ben dua etsem de nasip kader etmesem de.
