tat alma duygusu gelişmemiş velettir. zira hemen hemen bütün ilaçların tadı berbattır. berbat olmasa bile şeker tadıyla bie alakası yoktur. he derseniz ki çocuk yuttu ilaçları şeker niyetine. o zaman velet salaktır. şeker yeme taktiklerine göre o şeker dişler acıyana kadar kırılır sonra yutulur.
kahverengi kan ilaçlarını * kim bırakmış buraya acaba diip ortadan kaldırıp direkt mideye götrümek daha sora çok fazla alındığı için ve demir ilacı olduğu için kahverengi bi şekilde kusunca annenin panik olup babayı taaaaa işyerinden kaldırıp eve getirmesi, baba doktor old. için iki dakkada olayın şipşak çözülüp konuya komşuya gelen gidene geçen gün bizim ufaklık napmnış biliomusunuz die keh keh gülerek anlattığı iğrenç bi durum....
Gayet masum duygularla dolaba gidip ortalıkta duran ilaci şeker niyetine yemiş, neden bize ilkokulda öğretilen şarkıda utandırılmış olduğunu anlamadığım çocuk. O yaştaki çocuğu evde bir başına bırakan anne babanın utanması gerekir dedirten olay.
bu folklorik şarkının çıkış noktasındaki dramatik hikayeden sonra ilaç firmaları kutulara "çocuklardan uzak yerlerde muhafaza ediniz" ibaresini eklemişlerdir.amerikan hukuk sistemi dahilinde vuku bulsaydı o çocuğun anası-babası paraya doyardı o ayrı.
oldukça tehlikeli sonuçları vardır.bir örnek verebilirim.
yaklaşık 10 sene önce babam eve oralet almıştı.gel gör ki aynı gün böcek ilacı da almıştı.ikisinin de rengi sarıydı.ben sabah 11 de bir bardak içeyim diye tam hazırladım bir yudum almaya kalktım ki ağzımda garip bir tat oluştu.herhalde o anda yutsaydım eşek cennetini boylamıştım.bu nedenle özellikle mutfakta ilaç tarzı toz ve şurupların bulundurulmaması insan sağlığı açısından çok önemlidir.ecza dolapları ve gereksiz eşyaların veya az kullanılan eşyaların saklandığı dolaplar bu olaylar için birebirdir.
