insanı olmadığı halde dünyanın en çirkin ve gereksiz insanı gibi hissettirir. moralini bozar. kendi kendine sorgularsın benim için dünyayı verecek onlarca insan varken beni benim onu önemsediğim kadar önemsemeyen birine bu sonsuz sadakati niye sunuyorum. hiçbir zaman o bana o gözle bakmayacak dersin.
hep bir ümidin olur içinde bir gün dersin bir gün, dünyada kimsenin onu benim kadar sevmeceğini anlayınca jetonu düşecek aklı başına gelicek. beklersin beklersin bir ömür sürerse diye korkarsın ama beklersin.
bir oğlun olsun istersin ona benzesin istersin ama babası o olmadıktan sonra bunun ne anlamı olur dersin. hayat devam eder, günler geçer, aylar geçer, sadece rüyalarda o gelir, gülümser, saçlarını okşar.
sadece bir ümittir yaşatan bu aşkı.
tüm acılara rağmen tek bir şey için şükredersin ya hiç onu tanımasaydım aşk denen şeyi bilmeyecektim.
oksijene alerjisi olmak
hayatın dokunduğu bazı insanlar vardır. yaşamanın , insanların midesini bulandırdığı insanlar. altı milyar insanın arasında hiçbirine değmeden dolaşarak geçer ömürleri. hastalıktan ileridir yaşadıkları. bazı insanlar aids ' ten ölür; bazıları üzüntüden ya da cansıkıntısından!
sahte iyimserlikler, duygusuz aşklar, terlemeden sevişenler, hayatında hiç gözyaşı içmemişlikler, bir eylül akşamüstünde yağan yağmurda denize girip hiç öpüşmemişlikler; bu insanalrın midesini kaldırır. tek çaresi vardır;
