--- alıntı ---
iktidarın özü nedir bilir misiniz? demagoji.
hükümet etmek için, iktidarda kalmak için, halka hoş görünmek gerekir. gerekirse ona yalan söyleyerek ama insanların istediklerini söyleyerek. kuvveden fiile geçmek ikinci plandadır. öfke, hayalkırıklıkları dindirilir, hep biraz daha demagojiyle. sonra dönüşüm sırası gelir, muhalefettekine yerini bırakmak, halk yalanlarınızı dinlemekten bıktığı zaman.
o zaman muhalefet iktidarda yerini alır ve aynı şeyleri yapar.
tamamen aynısını: hükümet eder, demagojiyle. kimi daha fazla, kimi daha az içtenlikle.
ta ki yerini halefine bırakana kadar. o da eskiden yaptığı gibi aynen devam eder ve bu böylece sürer gider..
politika pek de parlak gözükmüyor değil mi? ..ama bu gerçek. ne yazık ki birçokları tarafından da paylaşılan bir görüş.
..ve bilir misiniz ki, -fikirlerine saplantıları haricinde- aşırı uçtaki partiler ile daha ortadakiler arasındaki farkı yaratan nedir? yalanların hacmi. aşırı uçtakiler daha rahat bir şekilde ve daha tehlikeli yalanlar söyler.
--- alıntı ---
Onları nasıl hak ettiği bile sorgulanmadan elindeki güçlerle(para, bilgi, fiziksel güç, töre ve gelenekler vs) insanlara hükmeden (yöneten) varlık. halkı "sürüye", hükümetleri de "çobana" benzetirsek ağa kimdir?
tabi ki "iktidar kılıcını" elinde tutandır.
Çare nedir peki? Çare kılıcı (iktidarı) kınıyla (kapitalizmle) birlikte toprağa gömmektir.
iktidar, erk öyle bir şeydir ki, bunu karizmatik şekilde kullanırsanız bırakacağınız etki asırları aşabilir. ancak sığ kullanıp, güneşin doğuşuyla batışı arasındaki zevklerinize kurban ederseniz adınıza yiyeceğiniz küfürler de asırları aşabilir. bugün çektiklerimiz dünden aldığımız miraslardır, bugün günü kurtarmak için yaptığımız manevralar günü gelip çocuklarımızın, torunlarımızın ve daha da ilerideki nesillerin bir tarafında patlayabilir. sonuçta drink responsibly demek istiyorum. evet.
gücü elinde bulundurma yetkisi olduğu kadar, bir sınıfın diğer tüm toplumsal sınıfları yönetme becerisidir iktidar. bir noktadan sonra gücünü verili sınıfın ne kadar hakim ideolojiye sahip olduğudur. meşruluk zemini ile varlık zemini arasındaki bağ açıldıkça iktidarı besleyen kavram otorite ufalanır ve iktidar düşer. her sınıf değil ancak toplumsal uzlaşmazlıkları olan sınıflar- sermaye sınıfı ile işçi sınıfı gibi- her zaman iktidarı hedefler. iktidarı hedeflemeksizin iktidarın gücü altında ezilir, ufalanır ve parçalara ayrılır.
michel foucault'a göre iktidarın olduğu yerde direnişte olmak zorundadır. yani bütün iktidar ilişkilerinde diyalektik bir biçimde, ancak birbirlerini önceleyecek bir biçimde gelişmelidir bu yazara göre, bir iktidar ve bir de muhalefet vardır. ancak yazarımızın önemli çlçüde kaçırdığı bir nokta bütün her yerde farklı farklı çeşitleriyle var olan bir iktidar asıl toplumsal yaşamı belirlemek için vardır. ona yönelmeyecek hiçbir hareket kendisini var edemez, edemeyeceği gibi toplumu değiştirme iddiasını sürdüremez. aksi taktirde boşa gitmiş koca yıllar insanları beklemektedir.
bertrand russell ın kitabı. Dini iktidardan, siyasi iktidara, köleler üzerindeki iktidardan, işçiler üzerindeki iktidara, bir nevi kitleler üzerindeki iktidar olgusunu anlattığı kitap.
Propaganda adlı bir bölüm var kitapta, şimdiki siyasilerin azıcık feyz almasını istetiyor, okudukça.
-yapabilme becerisine sahip olmak, kudretli olmak.
-devletin en üst kademesinde bulunan, ülkeyi yönetme görevini üstlenen kişi ve kişiler.
(bkz: etekli iktidar)
(bkz: iktidarsizlik)
