Türkiye'de insanlar islam islam diyenlerin yediği herzeleri görüp islami ve ahlaklı bir ülke olma ümitlerini kaybettiler.
25 yaş altı bu ahlaki telakkiyi anlayışı hiç almamış oldu ve hayatı sadece maddi bildikleri için rezil oluşlarını azgınlığı sapıklığı marifet biliyor.
Türkiye herkesin birbirini sattığı bir ülke oldu çıktı. Bilhassa da para için.
Ben bu işin çözümünün kanunların çok fena derecede sert hale getirilmesi ve hapishanelerin içlerinde kültür oluşturulamayacak derecede ağır şartlara sahip mekanlara dönüştürülmesi olduğunu düşünüyorum.
Çünkü bu halkın manevi hiçbir tarafı kalmadı. Aslında bütün dünyada maneviyat denilen şey hiçbir teselli vermiyor.
Turgut uyar'ın dediği gibi aslında üzülecek hiçbir şey yok. Her şey naylondan o kadar.
Mesele muhalefetten bir hayır beklemek değil, akp faşizmine bir an önce son verip, demokratik düzene dönmektir.
Muhalefet iktidara geldikten sonra ne yaparsa yapsın, demokratik düzende hepsinin bir çaresi bulunur, hesabı kesilir.
Fakat işte 20 yıllık akp faşizminin bizi nereye getirdiği ortada. Akıllarına ne eserse yapıyorlar, dün şöyle derken, bugün böyle yapıyorlar ve ne şerlerine engel olmak, ne de hesabını sormak mümkün olmuyor.
işte bu yüzden, sırf bu yüzden işte, bırakın artık şu muhalefet hebe hübe laflarını. Muhalefetin ne ayak olduğunu gayet iyi biliyoruz ve memleketi kurtarmalarını filan beklemiyoruz. Demokrasiyi geri getirsinler yeter, memleket demokrasiyle zaten kurtulur.
