muhalefet etmek her zaman çağdaşlık olmamakla birlikte demokrasi gerekiğidir. karşıt görüşlere saygı duyulmayan ülkelerde iktidar yanlısı kesimler bunun çağdaşlık olmadığını söylerler ama tam tersidir aslında.
muhaliflikten öte, iktidar partisine ve dolayısıyla halka karşı izlenilen düşmanca tavırdır.iktidar hangi partiden veya zihniyetten olursa olsun, bu algılamaya göre kişi topluluktan farklıdır koyun değildir, o sürü psikolojisine uymamış ve farklı olduğunu ispat etmiştir sözüm ona.
öyle ki çeştili zaman ve zeminlerde kinlerini kusmak için her türlü ali cengizliği yapılır amm velakin aynısı kendilerine yapıldığı vakit elma şekeri elinden alınmış veled misali basarlar yaygarayı. çağdaştırlar çünkü kıyı kesimlerde ikamet ettiklerinden dolayı balık eti kendilerine yaramıştır. öyle ki içlerinden kimileri yaşanılan ülkeyi iki kısıma ayırma küstahlığını bile yapmaktan geri durmazlar. onlar için farklı olmak radikal olmak marjinal olmak önemlidir, ötekinin diğerinin yaşam hakkı, seçme hakkı zerre kadar önem arzetmez.
kendilerinden başka kimse yakalayamamıştır muassır medeniyetler seviyesini. ama bunu neresinden yakaladıkları her daim bir muamma olarak kalmıştır.
