hayatın en boktan yüzünü görmş yazar söylemidir. keşke başka bir yolu olsa dedirtir adama, keşke herkes istediği ebeveynlere sahip olabilse. yemişim hayat tecrübesini sevdiğin bir babayı kaybetmekle sevmediğini kaybetmek arasında nasıl fark olmadığını düşünüyorsam babam iyi bile olsa kötü olanıda babadır işte diye düşünüyorum. herkes farklı noktada sarsılıyor ne yazıkki.
sürekli olarak arkadaş çevrenizi eleştirir. aynı zamanda o arkadaşların babalarıyla takılır. herkesin kötü olduğunu söyler sizi sürekli onlara uymakla suçlar. babaları tarafından önüne her türlü imkan serilmiş çocukların ulaştığı her türlü dünyevi başarıyı gözünüze sokarak sizi aşağılar. sizin ne kadar insan olduğunuz, ideolojileriniz, konuştuklarınız onu asla ilgilendirmez. onun istediği yönde hareket ediyorsanız iyisinizdir. diğer her turumda kötü, yanlış, şerefsizsinizdir. dövmese bile hayattan soğutur. hatalarınızda feci şekilde eleştirildiğiniz için özgüveniniz sıfırın altına iner. artık kararsızlık, isteksizlik ruhunuza işlemiştir. artık sizin yetenekleriniz, bütün artılarınız etkisiz hale gelir. yapamazsınız, istesenizde beceremezsiniz, beceriksizleşirsiniz. artık neyi beklediğinizi bile bilmeden sadece beklersiniz, zaman öldürürsünüz... geçmiş olsun.
