bazı hadiselerde "aptal" damgası yenebilir; fakat önemli olan çevrenin ne dediği, ne düşündüğü değil insanın neyse o olmasıdır. Yani aslında ikiyüzlü ve serefsiz biri olmamanın hiç bir zorluğu yoktur, getirisi çoktur.
ikiyüzlü ve şerefsiz olan fırlamalar zaten iki yüzlü ve şerefsiz olduklarından yapıp ettikleri şerefsizliklerine yorulup geçilir. ama ikiyüzlü ve şerefsiz değilse en ufak yanlışında defe konur. efendi olmak zorundadır. zorla adamı şerefsiz yapar yani bu efendilik baskısı. bunun dışında bir zorluğu yoktur. hem kendi hem de kamu yararı açısından yapması gerekeni yapar. bu yüzden bu zorluğu görmezden gelmek normal olandır.
