ruhumuza yer etmiş, ya da yaşadığımız çocukluk dönemlerinde okuldan çıktığımızda eve geldiğimizde annemizin sofra kurup, sofrada soba da ısınmış sıcacık ekmek, köy peyniri, turşu vb gıdaların ve de komşu teyzelerinde iştirak ettiği keyif saati olarak tanımlanan zaman dilimi.
Bu duyguyu ya da hissiyatı kim anlar desem; sanırım 80-90 Kuşağı daha çok anlar derim .
(Hani okuldan eve gelirdiniz evde anneniz ikindi çayı koymuş ve komşu teyzelerde evin balkonuna ya da evin salonuna dolmuşlar.. -sonra içinden bunlarda nerden gelmiş diye serzenişte bulunursunuz ya- işte o keyif hep bende bir "ikindi huzuru"olarak belleğime yer etmiştir.
bu hissi bazen ağaçların yapraklarının hışırtısından bazen de yüzüne vuran o huzur dolu rüzgârdan anlarsın ve sonra derinden bir iç çekersin ya, işte öyle birşey .
