ülkemizde sık görülen bir durumdur.en çok bir yazarın ya da filozofun kitabını okumak yerine onun hakkında yazılmış, okunması daha kolay,sindirilmesi daha kolay kitapların tercih edilmesidir.daha sonra bu duruma yakın oranda, bir felsefe ya da ideolojinin birinci dereceden yaratıcılarının kitaplarını okumak yerine, o ideolojiyi yorumlayıcı ya da basitleştirici kitaplar yazan ikinci dereceden yazarların kitaplarının tercih edilmesidir.örnek olarak; komunizmle ilgili marksın das kapitalini okumak yerine marksist bir ideoloğun kitabını okumak verilebilir.bu iki durum insanı belli bir seviyede entelektüel kapasite kazandırabilir.ancak bazı insanlar öyle kitaplar okuyarak entelektüel olduğunu sanır şişinir ki kaldıramazsınız.kendine dışarıdan bakmasını da sağlayamazsınız.çünkü kendi inanılmaz dar düşüncesi onu aynı zamanda dogmatikliğe sürüklemiştir.daha açık konuşmak gerekirse:elif şafak,slavoj jijek filan okumak;kişisel gelişim kitapları furyasının saçmalıkları ile dolu bir kafayla mevlana ve yunus emre şöyle büyük böyle güzel demek;ağzında geveleyip durduğu aslında kendi basit kişisel çağrışımları şeklinde algıladığı kavramlarla konuşarak ağzını eğerek postmodernizmle ilgili bişeyler zırvalamak...işte bu tür davranışlar gösteren insanlarla konuşmamak gerçekten düşünen, entelektüel birisi için çok yerinde ve sağlıklı bir karar olacaktır.
