bir çalışıp bir çalışmayan havalandırma, sürekli ağlayan bir bebe, yanda yenen çitos, otoyolda garip garip yerlerde durma yolcu indirme bindirme ve ter kokan muavin. bir de koltuk kokusu. sonlara doğru o eski kokuyla harmanlanan kolonya kokusu.
işkencedir. belediye otobüslerinin bir üst modeli ile saatlerce yol gidersiniz. üstelik televizyon da çalışmıyordur. muavin ne kadar açık büfe servisimiz vardır dese de, açık büfeden kasıt sınırsız sudur.
akçay - istanbul yolculuğunda ismini hatırlamadığım bir firmayla yolculuk yapmak zorunda kalmıştım. Klima yoktu hatta muavin bile yoktu. içecek olarak su vardı ve isteyen kişide bir zahmet kalkıp orta kapının ordan kendi alıyordu. Yol kaç saati bilmiyorum ama bir an hiç bitmiyecek zannettim.