1147-1149 arasında yapılmış olan haçlı seferine verilen ad.
birinci haçlı seferi sonunda kurulmuş olan haçlı devletlerinden edessa kontluğu'nun merkezi urfa'nın imadeddin zengi tarafından ele geçirilmesi üzerine bölgedeki haçlıların avrupa'dan yardım istemesi vesilesiyle organize edilen seferde önde gelen komutanlar alman imparatoru 3. konrad ve fransa kralı 7. louis idi. bizans bu sefere "ne olur ne olmaz" mantığıyla oldukça temkinli yaklaşmış ve haçlı orduları bizans topraklarında sakatlık çıkarmadan geçsin diye epeyce tedbir almıştır; öte yandan bizans imparatoru haçlıları selçuklularla fazla dalaşmadan doğrudan hedeflerine yönelmeleri konusunda uyarmış ve ele geçirdikleri eski bizans arazilerini kendisine vermeleri konusunda da -her ne kadar beyhude gözükse de- söz verdirmiştir.
seferin genel özeti "fiyasko" kelimesiyle yapılabilir. haçlı ordularının gaza gelip anadolu'da doğrudan selçuklular'a saldırmaya kalkan bölümü darma duman olurken, anadolu'yu kıyıdan kıyıdan bizans bölgeleri üzerinden geçen bölümü selçuklular'ın yıpratma saldırılarıyla kayıp vermekle birlikte antakya'ya ulaşabildi. ancak burada kendilerine önerilen halep'e saldırma önerisine yanaşmayan haçlı kuvvetleri kudüs'te uzun süren görüşmelerden sonra şam'a saldırmaya karar verdiler ve bu kuşatma da büyük bir başarısızlıkla sonuçlandı. sonradan askalon'un kuşatılması da bir sonuç vermedi. böylece sefer genel olarak başarısızlıkla ve önemli prestij kaybıyla sona erdi.
sefere deniz yoluyla gelen haçlı kuvvetlerinin bir kısmının yolda iber yarımadası'nda karaya çıkarak lizbon'u ele geçirmesi seferin asıl hedefle pek ilgisi olmamakla birlikte tek dişe dokunur "başarı"sı sayılabilir; ayrıca oldukça erken bir tarihte iber yarımadası'nın kuzeyinde yer alan diğer latin devletlerinden ayrı bir portekiz devleti'nin oluşmasını tetiklemiştir.
aynı zamanda fransa kralı 7. louis'in yanında sefere getirdiği karısı akitanyalı elenor ile olan ilişkisinin giderek bozulduğu ve neticede ayrıldıkları seferdir.
