Bir zamanlar hayatının anlamını yüklediğin kişiye bir zaman sonra kafasına vazo fırlatma isteğidir sanırım yada dolaba kitleme veya ah etme. iki taraf içinde medenice biten ilişki milyonda bir gibidir genellikle.
yalan söylemek. doğruyu söyle canımı ye, seni sevmiyorum, istemiyorum de, kalbim başkasında de, bu aşk eskisi kadar heyecanlı değil de ama yalan söyleme, ikili oynama. beni en çok bu yaralar.
kadın erkek arasındaki romantik ilişkide, kadının erkeğin değişip, önceleri gözüne fazla batmayan zamanla batıp delen yönlerini değiştirebileceğini düşünmesi, adamın ise karşısındaki kadının hiç değişmeyeceğini düşünmesi, ve sonuçda ikisinin de düşüncelerinin tam tersinin gerçekleşmesi... erkekler değişmez, kadınlar ise değişir... karşındakini olduğu gibi kabul ettiğin ve bu şekilde sevebildiğin zaman ilişki de canlı bir organizma olarak yaşar...
sıkıntı. ben genelde sıkıldığım için bitiriyorum her tür ilişkimi. gerisi hep teferruat. yani sıkılınca, illa bir bahane buluyorum, gözünün üstünde kaşı vardı falan diye. sıkılıyorum yaa, inanılmaz. nasıl 40 yıl sıkılmıyor insanlar birbirinden.
mesela şimdi okulda sözlük yazarı olan shutthefuckup var beraber sözlüğe bakıyoruz şimdi onun ağzına şappadanak bi tane wursam. oda ağzıma sıçar biliyorum. böylece ilişki biter. ama tüm gücümle vursam iyi vururum
en önemli sebep:ikili ilişkinin,3 lü veya daha çoklu olmasıdır.
yaşam alanına başkalarının girmesine izin vermektir.kaplan gibi
olacaksın,yaşam alanını işaretleyip,girişlere izin vermeyeceksin
başkalarının yaşam alanlarına da sen girmemeyi bileceksin.....
