bazılarıyla hiç ilişki kurmazdım. daha çok çalışırdım. kendime değer vermeyi öğrenmeye çalışırdım. insanlara hemen güvenmezdim. her şeyi daha iyi planlardım. ahh keşke...
kendmi yırtar, zamana karşı yarışmayı öğrenir ve sınavda daha iyi yapıp daha iyi bir bölüme, üniversiteye giderdim. her işte bir hayır vardır, diyip avutuyorum kendimi...
hiç düşünmedim düşünmeyeceğim şeylerdir. her şey olması gerektiği gibi olmuştur, iyi ya da kötü kişi iradesi yaptığı tercihlerden dolayı hayıflanmamalıdır, zor da olsa bunu yapın. pişmanlıklar bitmez ölene kadar, 1000 yıl yaşansa şunu da yapmasaydım dersiniz, bitmez efendim bitmez.
off keşke olabilse ve geri döndüğümüzde şu anki düşünce ve aklıma da sahip olsam. ilk iş derslerime hayvan gibi çalışırdım. şuanda içimi kemiren tekrar hazırlansam mı? sınava olayından kurtulurdum. birde babamı ikna ederdim 3.köprünün olacağı yerden bir kaç dönüm arsa al.*
iki yıl önceye dönseydim, ilk senemde tercih yapmaz, bir sene daha bekler, denemelerde ve ilk girişte benle aynı puanı yapıp ikinci senesinde hukuk fakültesine yerleşen sınıfımdaki kız arkadaş gibi bir daha hazırlanırdım.
