Hayat bazen, seçmek istediğin ve yapman gerekenin tam ortasında bi yerinde bırakıyor. Genelde yapmam gerekenleri istediklerime benzeterek yırttım böyle yerlerde. Şimdi mümkün değil. Yakında bu şehirden gidiyorum. Hayatta belki de ilk defa yapmam gereken şey seçmek istediğim şey olmadı. istediğimi yapıcam. Gözümün önünde belirip duran tek sahne eşyalarımı bavula geri koyduğum sahne. Bu kez abartmayacağım da. Her şeyi almayacağım mesela. Sonra bi tren yolculuğu, sandviç falan yerim. iyi günler değil uzakta...
