iki satırlık dersin basite almak istersin. silinmeye bile değmez dersin. iki satır nedir ki bir romanda. ya romanda hayat orda başlıyorsa? o zaman vur kadehi ustam bu gece de sarhoşuz kalan sağlar bizimdir acıdan mayhoşuz.
gelişleri ile hayatımız ayrı bir anlam yükleyen, mutsuzluğumuzu mutluluğa çeviren, kendine hayran bırakan fakat gidişleriyle arkalarında büyük bir enkaz bırakan, hiçbişey yaşanmadığına kendini insandıran, sizi tanımamak için elinden gelen çabayı sarfeden, sizi perişan eden, kalbinizi çaldığı yetmezmiş gibi aklınızıda size bırakmayan,anılarınızdan çıkmayan, unutmak için yaptığınız herşeyin boş olduğu adamlardır. kendilerini çok sevdirip sonrada çekip giden hatta utanmadan iki gün bile geçmeden koluna sevgili takan, sizin acınızla dalga geçen, sevmenin anlamını bilmeyen, hayatında hiç kimseyi kaybetmemiş birini kaybetme acısı yaşamayan ve bu yüzden siz acı çekerken gülen,bir zamanlar hayallerinizde melek olarak canlandırdığınız fakat sizden ayrıldıktan sonra gözünüzde şeytana dönüşmesi gereken ama nasıl bir çekimi varsa hala meleğiniz olarak kalmayı başaran,varlığına doyulmayan,yokluğuna dayanılmayan, sizi perişan edip, ağlatıp inletsede ondan kopamayacağınız belki ömrünüzün son gününe kadar unutamayacağınız adamlardır. içinizde kalan acı ile beraber arkalarından iki satırlık adamlar diye konuşmanızı bile hak etmiş kişilerdir.
sılanın şarkısında yer alan ve iki satırlık adamları musallat ettik ömrümüze diye devam edip insanı hayal kırıklığına uğratmış tüm dost sevgili vs..sini akla getiren cümle.Ne yazık ki bu cümleyi kuranlar için çok geçtir.Her tür fedakarlığı yaptıkları kişiler onlara en büyük satış vurgununu yapmıştır.
orta parmağıma bir kuş konar sen yükselirken
hani tersanede sersem tabutlar seni beklerken
kalbin kırık cam parçalarını damarlarına pompalarken
kanayan yaralardan akandır iki satırlık adamlar
birkaç satırı geçmediği için uluslararası tez yazım kurallarına göre alıntı yaparken içten görmek daha uygundur. yani ayrı bir satırbaşı yapıp italik yazmaya lüzum yoktur.
iki satırlık adamları tanımak için iki satırlık ilişki yaşamak gerekir. ama doğru insanlar önce karşısındaki idealize eder sonra sıradanlaştırır. işte insanlığın başka bir paradoksu.
