bu cümlenin çocukta yarattığı ileri görüşlü olma, geleceği düşünme ve gelecek hakkında karar verme, olasılıklar üretme durumları çocuğu garip bir hale sokar. sofradan kalkıp bu cümleyi duyduğunda bir an duraksar, düşünür, tahmin eder. eğer "doğru lan, şimdi ben gidip yiyecek bir şeyler de alamam." derse tabiri caizse sike sike sofraya oturur ve kahvaltısına kaldığı yerden devam eder. bu sırada annesinin ve babasının "yaaa, biz dediydik." ifadeli bakışlarını da görmezden gelemez.
bir de "ehh yeter bu kadar yediğim." diyerek sfradan kalkıp kendine çeşitli meşgaleler bulan çocuklar vardır. takriben iki saat sonra annesinden azar işitecektir, babasından ayar yiyecektir. bir de küçük kardeşi varsa suratına tüküre tüküre gülecektir o kardeş.
Annenin hem sitemini hemde kızgınlığını anlatan cümledir. Yahu ben acıkınca hazır olsaydı şu yemek çok yerdim diyesin gelir ama annenin bunada hemen cevap uyduracağını bildiğin için susarsın.Ve 2 saat sonra gerçekten acıkılır. (bkz: 2 saate kim acıkmaz ki)*
yanlış bir yaklaşımdır aslında. çocuğa acıkınca yemek verilmeyeceği izlenimi oluşturulur. doğrusu "yemiycem işte" diyen evladın acıkana kadar yemeye zorlanmamasıdır. herkesin metabolizması farklıdır. sırf sen doymadı ya da çocuğum aç diye düşündüğün için çocuğu yemeye zorlamak yemekten soğutur. o kendini yeteri kadar aç hissettiğinde paşa paşa eline gelecek zaten, bu yemesini istiyorsan o zaman verirsin çocuğa. n'olur yani senin istediğin zaman değilde 2 saat sonra acıksa? **
annelerin deyim olmaya aday sözüdür. tehdit içerir gibi görünse de aslında annerin evlatlarına olan sevgilerindendir. he kimi zamansa yemek yenmediği veya az yendiği zaman döverek yemeğe teşvik edilir.
