Duyar duymaz vurulduğum şarkı. Fena halde çocukluğumda dinlediğim, seksenlerden kalma bir şarkıya benzetiyorum. Ama hangi şarkı bulamıyorum. Belki de çocukluğumdan başka bir şeyler hatırlatıyor bilmiyorum. Dinledikçe mutlu olduğum kesin. Hele "sensiz günleri ömrümden siliyorum ben" cümlesiyle başlayan nakarata hastayım. Sanırım iflah olmaz bir romantiğim ben.Bunun farkına da otuz yaşımdan sonra varmam enteresan. Neyse benim bu romantikliğim konusunun yeri de bu başlığın altı değil zaten.
