şimdi elimizde bir kuzey bir de güney kutup'u var. bilindiği üzere bu kutuplar birbirlerine tamamen zıtlar. birisi yukarı birisi aşağıya bakıyor. peki bu kutuplar tüm imkansızlıklara, zıtlıklara rağmen birbirlerini severlerse ne olur? bir halt olmaz.
ite kalka ilişki yürütülmek istensede belirli bir noktada tıkanıp kalır. velev ki bir kutup diğerinden vazgeçemiyorsa ama diğeri çoktan vazgeçmiş ise iş içler acısı bir hal alır. birisi sol birisi sağ hesabı asla kavuşamazlar birbirine. çünkü birisi hayata başka gözlükten birisi başka gözlükten bakıyordur. ve bakışları, görüşleri farkılıdır. geriye kalanlar ise cüruftan, kirlenmeden, saygınlığını yitirmeden başka birşey değildir. ve yalanlar gelir peşpeşe...
yalan söylemeyen benim için tek bir şey vardır. altın harele kuşatılmış, kuvars parlaklığında tek çift gözbebekleri. eğer bir gün o gözbebekleri de solarlar ve bir polarid portresi gibi siyah-beyeaz olurlarsa tüm gizem ortadan kalkar. geriye sadece aynı dünyaya ait ama birbirlerine ters iki kutup kalır. gizem demişken Aklıma Brassens'in bir şarkısı geldi;
Bu şarkıyı ithaf etmek istiyorum.
Sevilen tüm kadınlara
Yaşanılan gizemli anlar boyunca...
