Zordur efendim çok zordur.
Bu erkekler cidden bencil varlıklar. Hep kendilerini düşünürler. Hiç beni düşünen yok ki bu evde.
Çamaşır makinesini çalıştırırsınız bitince herkes kendi çamaşırını alıp gerisini bırakır.
Yemek yaparsınız herkes tabağını alır yemeğini yer tabağını bırakır. (tabii ben de durur muyum bastım feministliğimi, ben sizin hizmetçiniz miiyağğmm, bi zahmet makineye atın tabakları!!)
Ne düzeni var ne kişilerin sorumluluğu.
Herkes odasına kapanır ne muhabbet olur ne sohbet..
Allahım nasıl sınıyorsun beni ya. iki abimden de nefret ediyorum!
