"bak bu cok guzel evladiyelik" reklamini arka arkaya iki uc kere izleyen kafasina huni takip donla kosmaya basliyormus. o nasil reklam, o nasil slogan amk.
eskiden istenilen her şeyin bulunabildiği, şimdilerde ise hiçbir şey bulamadan showroomlarından boynu bükük(!) ayrıldığımız, eski kaliteli imajından pek eser kalmayan evimizin hiçbir şeyi.
ürünlerini kaliteli olduğu için mi, yoksa aynısının ya da benzerinin başka bir yerde zor bulunduğu için mi pahalı olduğunu merak ettğim firma.
adamlar cidden güzel yapıyor ama arkadaş. bildiğin alıp eve koyasın geliyor.
hele bir katalog hazırlamışlar ki, bakarken kalpten gitmek işten bile değil.
ergen kardeşlerimin güzel, şık, pahalı koltuk ve yataklarında kendi odalarıymışcasına poz verdiği yerdir. lakin fotoğraflarında fiyat etiketleri sarkmaktadır.
Fiyatlari gorunce siktir cekiyorum her seferinde... Ayni esyanin bizim mobilyacilarda daha kalitelisi 1/3 fiyayina malum... Ayrica kazik yemek para meselesi degil bunye meselesidir.
sırf odundan raf üniteleri satan yer. yapışıp kokladığınızda buram buram tahta kokuyor. evlenirken bir çok şeyimi aldım. şimdilik hiç pişman değilim. hala da almayı düşündüğüm şeyler var. tam genç işi. ağır, hantal anneanne modeli mobilya tarzından çok uzak.
2 kişilik çekirdek ailemle çok beğeniyoruz.
ürünleri genelde kalitesizdir. ekmek tahtası bile yarıldı. sanki üstünde kaya parçaladık. aldığımız masa da mukavvadan yapılmış gibiydi. niye aldın dersen, reklamlara kandık biz de. ama alanları uyarmak istiyorum. güzel görünüyorlar ama sağlam değiller.
