ben sana ihanet etmedim.
boyle bi seyi asla yapmam.
ben bakkala 50 tl borcum olsa, yarın sabah vericem desem, birkac saat geciksem strese giren biriyim. hayatım boyunca durust oldum. ihanet nedir bilmedim.
dıs kapının mandallarına boyle bir ozeni gosterirken belki de hayatımdaki en onemli erkek olmus sana mı ihanet edicem? bunu aklından bile gecirmen beni uzer.
ben ilk bu sektorde ise basladıgımda patronum eski sirketlerden biriktirdigi kendi portfoyunu paylamıstı bizle.
ben de nacizane kendi olsuturdugum portfoyu kendimin istedigi gibi degerlendirebilecegine inandım. cahilligimden bir yanlıs yaptıysam bilerek yapmadım.
bana bizleyken edindigin musterileri asla arama deseydin, asla aramazdım.
benim hayatta onceligim asla is olmadı. ben hayatımda is icin kimseyi satmadım, ayak oyunu kimseye yapmadım. dostluklar benim icin her zaman cok kıymetli oldu.
julius caesar' ı en yakın dostlarından biri olan brütüs bıçaklamış. son sözü de zaten '' sen de mi brütüs ? '' olmuş.
birine güvenmeden ve dost bilmeden önce ne yapmak ve ne yaşamak gerektiğini bilmiyorum. çünkü dost dediğim ve uzun süredir hayatımda olanlar beni en çok kıranlar arasında oldu.
sadece ailene güveneceksin bu devirde.
bence aileden de geliyor ihanet. hiç beklemediğin zamanlarda beklemediğin kişilerden. bir de eski yakın arkadaşlardan filan. zaten seni tanımayan birisi ne kadar ihanet edebilir ki sana? illa ki bir yakınlık olması gerekir ihanet etmek için diye düşünüyorum. güven samimiyet filan. umursamadığım birisi ihanet edebilse bile ne kadar takarım ki zaten?
dünya üzerinde çoğu insanın sadece anne, baba, kardeş, ağabeyden görmediği hainlik biçimi.
'' güveniyorum '' dediğim ve beni satıp gidenler için kenara bir bozukluk atsam herhalde bankaya iyi miktar yatırırdım.
