keyif veren durumdur.çevre dostu yeşil motorlu otobüsteyseniz*,en önde,kapının şoförün keyfine göre açılmayabilen sol kanadının arkasındaki demir korkuluklu kısımdaysanız,şoförle aranızda yolcu yoksa ve şoför de edirne'liyse değmeyin soobetin keyfine.*
başlarda sıkıcı gelebilir,ama istanbul'da yaşayan anadolu ya da trakya insanının çocukluğunda ve gençliğinde köyünde yoğurduğu,gurbete gelince de evinde yaşatmaya çalıştığı hoşgörüsünü,sıcakkanlılığını,canayakınlığını demir ve beton yığınlarının arasında kaybetmeme çabasına ortak olmak çok keyifli oluyor bir süre sonra.bir kaç dakika dayanmak gerek sadece.çocuğunun okul durumundan girip,havanın sıcaklığından terlemesine ve bu yüzden sırtına mendil koymasını anlatmasına kadar giden,son durağa yaklaştığınızda samimiyette 'şurdan bi sigara alıveesene bana ben bekliyom hade' cümlesi ile doruk yaptıran,insana bazen gerçek mutluluğu tattıran,samimiyetin ne kadar hoş bir şey olduğunu hatırlatan ilişki tarzıdır şoförle kanka olmak.bir daha da denk gelmedik zaten o abiyle,candı o be.
