en başta rahat bir durum olarak gözükse de sonrasında manasız bir paranoya yaratan durum. zamanla insanda "bende bir sorun var" paranoyası yaratmaya başlar.
otobüse binmişsinizdir ve boş bir koltuğa kurulmuşsunuzdur. bu sırada otobüs dolmaya devam etmektedir. en başta başka boş koltuklar dolmaya başlar. siz normal olarak bu olayı önemsemezsiniz. hatta sizin yanınıza oturulmaması yayılmanız için size ekstra bir fırsat daha sunulmuştur. ama otobüse çok binen biriyseniz bilirsiniz. otobüse binen her kişi tüm koltuklara ve oturanlara alacak gözüyle bakar. bir anda kendinizi beğendirme içgüdünüz harekete geçer. binen ve sizin yanınıza oturmayan her kişi sizi daha da büyük bir felakete sürükler. koltuk altınızı koklamaya, camlara bakıp yüzünüz gözünüz hakkında doneler almaya çalışırsınız. yanınıza oturmayan her kişi sizi biraz daha dehlize sokar. sağınız solunuz yanı dolu, beğenilen koltuk sahipleri ile doludur. en sonunda doluluktan bile olsa yanınıza biri oturur ve rahatlama başlar. artık siz de beğenilmişsinizdir. zorla bile olsa güzellik yaratılmıştır.
ha tabi bunu bu kadar takmak sağlıklı şey midir? ne bileyim.
tam tersi durum için ise;
(bkz: iett otobüsünde kendini konsmatris gibi hissetmek)
ya alimli bir bayansindir ve ortalik kiro doludur. herkes biliyordur yanina bir kıro oturunca zamanda bir kırılmanin gerçekleşeceğini. yada akillara zarar default bir adamsindir. güzel kızlar evli barkli kadinlar vardir ayakta o sebepten kimse oturmaz yanina. bu budur arkadasim.
şehirlerarası yolculuklarda gayet zevkli olup şehiriçi yolculuklarda "vebalı mıyım lan ben!!" sorusunu akla getiren durumdur. otobüsteki bütün koltuklar dolar, bir tek sizin yanınız boştur ancak kimse yanınıza oturmaz; etrafınıza bakınır durursunuz ve evet, en sonunda biri yanınıza oturmaya karar vermiştir. kafayı kaldırır ve bir de bakarsınız ki yanınıza oturmaya karar veren kişi ya otobüsteki en şişman teyze ya da en kötü kokan amcadır. bu durumda da ya siz büzüşür kalırsınız ya da burnunuz...
dua ediceğim durum olur zira yaşasaydım! kıçımı yaya yaya oturmak varken kimsenin ağız kokusunu çekmeme durumudur.
bundan dolayı rahatsız olmak kişinin kendi içsel sorunudur.
(bkz: iett otobüsünde yanınıza kimsenin oturmasını istememek)
acaba ''bende birşey mi var'' diye düşünüp, yanınıza birileri oturana kadar gözünüzü camdan ayırmazsınız hele ki yandaki araçta birileri sizi kesiyorsa bu sefer bakar kör rolü yapmak zorundasınızdır. nihayetinde birileri er geç oturur yanınıza bunu hissettiğiniz an kafanızı yan tarafa çevirip kim diye bakarsınız ve içinizden derin bir oh çekip uykunuza kaldığınız yerden devam edersiniz.. aynen böyle olur..
evet kesinlikle bu paranoyadan bende de var. arkadaşlarım benimle alay ediyordu " nevar otur rahat rahat"diyorlardı ama öyle olmuyor işte. kendinizi kötü hissediyorsunuz. böyle sankii yüzünüde sümük var, ter kokuyormuşsunuz gibi hissediyorsunuz. neden oluyor ki bu olay, neden?
çevre koltuklara bakılır, dolu mu boş mu oluşu sabah olmasına rağmen sizi ilgilendiren önemli bir mevzudur. halbuki kafanı hafif öne eğ gözlerini kapa değil mi? uyukla biraz ama yok içten geçen ''kardeşim vebalı mıyım?kimse neden yok yanımda?''gibi saçma ve gereksiz bir sorudur.
yanında birisinin oturmasından iyi durumdur.Rahatsız olmadan geniş geniş seyahat olanagı sunar.Ancak mecidiyeköy otobuslerinde gercekleşme imkanı olmayan durumdur.
