dumur eden diyaloglara neden olan yolculuktur. On, orta ve arka kapıların basamaklarında bile insanlar vardır. Sofor hangi kapidan yolcu alacagini sapıtır. Son olarak arka kapıdan yolcu alabilecektir. Yolcu güç bela otobüse biner fakat otobüs hareket etmez. Şoför seslenir: Oluum, soksana çantanı içeri!!!
olay bir çok iett otobüsünde gerçekleşir. adım atmaya bile yerin olmadığı kapılar açılınca 3-5 kişinin dışarı düştüğü bi otobüste, amcalardan biri içeri girmek için kendini kasmıştır önce tek kolunu içeri sokar bunu kafası,vücudu ve en sonda diğer kolu izler kapı hızla kapanır, biraz kendine yer açtıktan sonra * diğer durağa gelinir tam durağa yaklaşıldığı sırada az önce ıkınarak binen sanki o amca değilmiş gibi şöfere 'bu durakta da durma' 'daha nereye binecek ,sırtımıza mı' gibi serzenişlerde bulanarak durumunun özetlendiği yolculuklardır.***
allahım kendimi sardalya gibi hissettiğim,onca insanla okula gidene kadar akraba olmak zorunda olduğum,bazen ise hindistanda yaşadığımı düşündüğüm ve budizme sardırmama neden olan bir yaşamsal olgudur
sanki önceden balık istifi yolculuk olmuyordu. eskiden de kalabalık oluyordu şimdi de ama yeni metrobüsler falan halka daha iyi yetmeye başladı. kalabalık bir hatsa normaldir.
