hayır, o değil, şeriata göre bir memlekette iktidar kime (veya kimlere) hangi metotlarla geçer, yetki kısıtlamaları nedir, güçler ayrılığı olur mu filan bir izah edebilse, kabotaj kanununun şer'i şeyini hiç sormadan eyvallah diyeceğim.
hadi ciğerim, bir anlat bakalım sorduğum işler nasıl olurmuş. padişah mı, meclis mi olacak? kaç kişi? nasıl seçilecek? yoksa atanacak mı?
ne diyeceksen ayet ve hadis desteği isterim, işkembe-i kübradan atmak yok, ona göre..
ha, unutmadan, ne yumurtlayacaksan o dediğinden sahabilerin haberi yok muymuş da daha ilk günden birbirlerine girdiler, onu da bir izah ediver...
krallık değil.arabistan en zengin 24 cü ülke ama 6 milyon nufusu yoksulluk sınırında.10 kişiden 3ü gecekonduda.%37si kirada.yıllık petrol ihracı 200 milyar dolar.
devlet ideolojileri arasından en ideal yönetim şekli bana göre erdemli anarşizmdir. fazla ütopiktir ve sosyo-ekonomik farklılıklar yüzünden gerçekleşmesine imkan yoktur. ama iddia ederim ki sevgili okurlarım en makulu bu sistemdir. bu ideolojide anayasa yoktur, devletin bütün kanunları halkın iradesinden oluşur. her yurttaş bu bilinci taşır ve etik, ahlaki, sosyal eşitlik ile kişisel haklara aykırı bir hareketin kendi onurunu zedeleyici bir eylem olacağının erdemi içerisindedir. adaletin şuurlu halk sayesinde sağlandığı erdemli anarşizmde demokratik ortam da kendiliğinden oluşur. kararlarda çoğulculuğa yer verilir. toplumsal yapıda seküler düzenden ziyade materyalist bir düşün minvalı yerleşmiştir. uğruna savaşacak hiç bir şeyin bulunmadığı, mevcut bütün kaynakların müşterek kullanıldığı -buna mülkiyetler de dahil- mükellef bir komün hayatıdır. açgözlülük ile hırsın insanı saldırganlaştıran unsurlar olduğunun idrak eden vatandaşlar buna benzer özelliklerini köreltir ve ihtiyacı kadar olanı alır. zihinlerde biten bu sistemde halk barış içinde yekvücut halinde yaşar.
eğer erdemli anarşizme kaynak tanım yapmak gerekirse; devlet yönetimini, yeterli insani değere sahip bilinçli halkın oluruna bırakılması sistemidir. diyebiliriz.
